ayrıldıktan sonra sevgilinin araması binbir sabırsızlıkla beklenir. sevgili eşyalarını almak istediğini bildirmek için aradığında şöyle söylemek istenir.
- sevişiyorum sonra ara!
ama söylenemez, dilinin ucuna gelir o laf geri döner, cünkü hala seviliyordur sevgili...
yokluğun bir ölüme benzetildiği şiir tadında varlığın bir saçmalıkmış
acil anladım, anca topladım, kanca sapladım bu acıya bir el olsun ben de ateşi bastım...
(bkz: sagopa kajmer)
zamanında neden söylenmeyip, beklendiği bilinmeyen ve artık geç olduğu için söylense de sözcüklerin uçarı bir şekilde toza dumana karışmasından başka bir halta yaramayan durum.
içinde büyüyen sözcüklerin gecikmiş bir patlaması karşındakinin anlamamasına, ifade ettiklerinin de zaman aşımına uğrayıp haybeye gitmesine sebep olur.
eski sevgili unutuluna kadar asla bitmek bilmeyen isteklerdir.
zira her saniye aklınıza başka anılar, söylenmiş yalanlara vereceğiniz cevaplar, soracağınız hesaplar vardır.
Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz.
Birbirine uzanamayan
Boşlukta iki yalnız yıldız gibi
Acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz
Bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca
Kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız
Ne kalacak bizden?
bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim su kırık dökük şiirim
Sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında
Ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden
Bizden diyorum, ikimizden
Ne kalacak?
eger adı sadece eskı sevgılıyse, ıcınızde alev almaya hazır bır kor varsa hala yuregınızı sessız sedasız yakan, soyleyecegınız tek sey gıtme kal demek olacaktır.ama bır turlu soylenemeyen.
ama eger her sey bıttıyse sırf ınat ugruna, ofkeyle ıcınızden atamayıp soyledıgınız sozlerdır. gereksızdır...
aradan uzun yıllar gectı cocuklarımız buyudu bızler orta yaslara geldık kaybedeceklerimiz cogaldı artık telefon açman sakıncalı artık eski dostlara ancak bayram gibi özel günlerde mail yazarak nadıren haberleşiyoruz " dıye yazılan bır mektup ne ifade eder anlamadım. sizce sevgiliden mi.
