lütfen bir daha beni böyle korkutma, sensiz bir dünyayı düşünmeye çalışma korkunçluğunu yaşatma nolur. ben o kadar büyümedim anne, hiç büyümeyeceğim. sakın gitme!
Bunca eksiye karsi bir tane artin vardi.bir tane.Onu bile cekemediler elinden aldilar. Kina yaksin herkes-
Haklisin dediklerinde sonuna kadar anne. Ne diyim.hiç oldum. Daha ne kadar dibe batabilirim acaba. Belli etmesemde bende gelecegimden endise duyuyorum. Ve beni kotu halde gormeni istemiyorum. Uzulme lutfen.
Beni karşılıksız seven, bir yerim ağrıdığında başımda pervane olan, bağırıp çağırdığım zamanlarda dahi sessiz kalıp beni o an affedebilen, üzüldüğümde canının benden daha çok yandığını gözlerinde görebildiğim, tüm hatalarıma, kaprislerime rağmen beni koşulsuz kabul eden, birlikte oturup saatlerce gülebileceğim ve karşısında ezildiğim hayatımdaki tek kişisin annem. Sevgimi, minnetimi yeterince gösteremesem de seni seviyorum her şeyden herkesten çok çok daha fazla. Yaptığım ve yapamadığım her şey için üzgünüm beni affet...
seni herşeyden çok seviyorum canımın içi. hayattaki en değerli varlığım. arada sırada sana bağırıyorum sonra çok çok pişman oluyorum. affet beni canımın içi. seni çok çok seviyorum.
Anne;
seni çok kırdım biliyorum. gitmemi istemediğinde çektim gittim, şunu giy dediğinde umursamadım, her parladığımda başkasını kırmamam için kendin kırıldın.
anne bunları hiç okumayacaksın biliyorum, içimi rahatlatmam gerek sadece onun için yazıyorum.
hani az önce ablamla konuşuyordum ya sesini duydum. hasta olduğumu anlar da üzülürsün diye telefonu ablam vereyim mi dediğinde verme dedim. izne geldiğimde dönerken otobüste bakmamıştım sana, üzülmüşsün. sırf gözyaşlarımı görme diye bakmadım anne.
eskiden de uzaktım senden ama hasta hissettiğimde koşa koşa gelirdim yanına. bilirdim çünkü beni ne eder eder 2 günde ayağa dikerdin. şimdi istesem de gelemiyorum annem, elimde değil.
asker olmak zormuş anne, en kıymetli dediklerinden apayrı olmak çok zormuş.
hatırlar mısın annem sevdiğim bi kız vardı, sapsarı saçları, sonsuza bakan gözleri vardı? sen karşı çıksanda ben hala o'nu çok seviyorum be annem. olmuyor, vazgeçemiyorum ondan. yüzüme bi gülüşüne kalbimi söker veririm. özür dilerim annem bi kadını böylesine sevdiğim için.
bilirim anneler evlatlarına kızmaz, ne yaparsa yapsın affeder. affet beni annem, affet.
annem..
dizinde ağlayabileceğim tek insan. ne güzel anne sen yanımdayken herşey hala yanımdasın biliyorum ama bi gün gideceksin, bu hastalık seni bizden alacak. yanında bile olamıyorum ,sırf sen üzüldüğümü görme diye,kendi başıma ayakta durabildiğimi san rahat et diye içim içimi yediği halde ben burdayım.
korkma anne bana birsey olmaz en fazla birileri daha çok yakar canımı,ama kimse sen kadar yakamaz anne. sen hep orda kal anne, gitme bi yere ,bırakma beni.
sensizliğe gücüm yok anne.
Sonunda uzun zamandir istedigin sey oldu ve bundan sonra cok rahat edeceksin annelerin bitanesi.. ilk zaman biraz agrili olacak ama sonrasinda rahatligina feci alisacaksin.
Unutma, Bu dunya da gozumu kirpmadan canimi verecegim iki kisiden birisin. Digeride oglum. *
Anne olunca sana olan sevgim katlanarak cogaldi ve seni daha iyi anlar oldum. Senin kokun oyle degerliydi ki bende; bende kendi kokumu alistiriyorum ogluma, -ki benim sana olan sevgimin aynisinida o bana hissetsin diye *
Varligin yetiyor beni mutlu etmeye, Rabbim seni bizim basimizdan eksik etmesin ve hic bir evladi annesine en cok ihtiyac duydugu anda annesizlikle sinamasin...
benim bildiğim kalkınca kahvaltı yapılır. Kahvaltı yapmak için kalkılmaz anne yaa.
Kalkar kalkmaz kahvaltı mı yapılırmış, Daha gözümü açamıyoken agzımı nasıl acıyım.
bakma seni üzdüğüme, isteyerek değil onlar. kendimi boğasım geliyor ama kimden geldiğini bilemediğim bir gururum var. özür dileyemiyorum kolay kolay. sen anlarsın beni.
Senden çok çekiniyorum.
Şu yaşıma geldim hala sen bir çok şeyi bilmiyorsun.
Sana anlatamadığım ama seninle paylaşmak istediğim çok şey var.
Aslında bugün telefon açtığımda senle en büyük mutluluğumu paylaşmak isterdim.
Fakat sen bütün bunlara açık değilsin.
O kadar yakın bir o kadar da uzaksın ki...
Üzülüyorum, seni çok özlüyorum buradayken.
Bütün bunları sana yansıtamadığım için çok üzgünüm.
Ben de isterim ki gönlün olsun her konuda yarım kalmayasın
ama sen o kadar kusur arayan o kadar mükemmeliyetçisin ki..
Olsun, yine de bu benim seni sevmeme engel değil.
iyi ki varsın annem.
annem. yaşama sevincim. gecem gündüzüm. dünyam. sensiz tek bir an olmaz olsun annem. senin o güzel yüzün hep gülsün annem. seni çok seviyorum. allah seni benden ayırmasın.
hastasın. ölümden döndün. bir tarafın felç. adımı unutuyorsun. evde sadece yatıp, tuvalete gidip, yemek yiyebiliyorsun. halbuki eskiden öyle miydi? çok samimi olmasak da arada gezerdik, dertleşirdik, ben eve gelmeden yemekleri hazır ederdin. ama bak şimdi ne oldu? halimize bak? ben senin çocuğun değil sen benim çocuğum gibi oldun.
her gece yattığımda ölümün geliyor aklıma. nasıl öleceksin? ben çalışırken mi? yanında uyurken mi? öldükten sonra ben neler yapabileceğim? aklım yerinde durabilecek mi? halbuki sevmiyorum o kadar seni. vicdan azabı yaşamak tek korkum. sen öldükten sonra gram pişmanlık yaşamak istemiyorum. sen ameliyat olurken bileklerimi kesip kanımı akıtmam da bu yüzdendi. sen acı çekerken ben de çekeyim. sen kan kaybederken ben de kaybedeyim.
inan çok zorlanıyorum valide hanım. ya da anne mi demeliydim bilmiyorum. her gün ilaçlarınla uğraşmak, felçli tarafına masaj yapmak, yemeğini yedirmek, seni yıkamak.. çok zor geliyor artık. lütfen artık öl. kurtul bu dünyadan. yoksa ileride vicdan azabı duyacağım şeyler yapmak zorunda kalacağım.
kardeşimle azıtıp birbirimizi dövüp evdeki kırılabilecek eşyaları kırdıktan sonra annem bize kızardı. kızmak dediysem en fazla terlik falan fırlattı, dayak olayına hiç girmedi.
neyse biz ne zaman annemden sağlam azar işitsek kardeşimle ağlamaya başlar, birbirimize sarılır sonra da beraber yorganın altına girer konuşurduk.
hep annemi bir daha sevmeyeceğimizi, annenin kötü olduğunu söyler onunla bir daha konuşmama kararı alırdık.
aradan 12 13 sene geçti sözlük. annemin bana küs ve kızgın uyuduğu bu gece itiraf etmek istiyorum.
annecim kardeşim benden küçüktü, genelde o fikirler benden çıkıyordu. beni affet. 1 2 saatliğine de olsa senden nefret ettiğim için.
seni çok seviyorum.
