bardağın dolu tarafını görenle boş tarafını gören arasında esasen ince bir çizgi vardır. bu çizginin bir tarafında salt gerçeklik, diğer tarafında "mış gibi" oyununun bünyede yarattığı polyanna tarzı ruh hali mevcuttur. gerçeği görmeyi seçer kimisi, kimisi de gerçeği örten perdelerden öteye çeviremez gözlerini. gerçeğin peşinde olan o perdelerin ardına dikerse gözlerini -kabul etmek zor olsa da- bardağın boş tarafını görmek zorundadır.
kişisel gelişim kitaplarının hayatımıza soktuğu olmayan şeydir.yıllardır boşuna söz konusu olur. o bardağın yarısı dolu yarısı boştur. herkes görür bunu.
günlük hayatımızda karşılaştığımız bazı olaylar karşısında tepkimizin hep kötümser olması durumudur.
her kötülüğün içinde bir iyilik,her iyiliğin içinde de biraz kötülük bulunması ihtimalini yabana atmaktır.Aslında her siyahlığın içinde bir beyazlık,her beyazlığın içinde de bir siyahlık vardır.yeter ki bakmasını bilin siz...
