çoğu babanın çocuğundan direksiyonun başına oturur oturmaz usta pilot kesilmesini beklemesidir. bunun neticesinden aracın içerisinde kavga gürültü başlar. ancak aradan geçen bir süre sonra o çocuk babanın istediği kıvama gelecektir.
normalde sinirli olan babanızın ne kadar sabırlı ve de anlayışlı olduğunu anlarsınız hatta arabayı tarlaya kaçırsanız dahi gülümseyerek karşılık verir. *
çin işkencesinden beterdir.
köy yolunda babayla araba sürme öğrenmeye gidilmiştir. neyse daracık yollar toprak filan. ben kaldırdım arabayı gidiyorum. derken dur dedi! şimdi geri dön! . döneyim de dönecek alan yok dedim. nasıl yok al anaryaya dedi kendileri. temem dedim. neyse aldım anaryaya ama yol bildiğin dar. usta şoför bile belki zorlanır yani bilmiorum o anda öyle gelmişti. geri geri götün götün gidem derken gaza fazla yüklenmişim yolun kenarından lastik aşağı doğru kaymaya başladı o anda frene abandım korkuyla. fakat debriyaja basmadıgım için araba istop etti. of puf derken ben. peder enseye şaplağı indirdi. oğlum niye istop ettiriyon? debreje bas demedim mi sana? ağlamaya başlamıştım devamını hatırlamıyorum.
bir de sonraki yalnız denemem de aküyü boşaltmıştım çalıştırayım derken.
ondan sonra 6-7 yıl hiç sürmeyi denemedim. sonra yine mecbur kaldıgım bir an tek başıma öğrendim sürmeyi şindi araba almayı planlayacak kadar sürebiliyorum.
Arkadas yaninda babasi var diye arabayi yavas yavas ve temkinli kullanmaktadir. dar bir ara sokakta arkasina araba gelir ve selektor yapar. Arkadasin onu bos olmasina karsin kendini tutamaz ve selektoru one iletir. * (bkz: bos yola selektor yapmak)
yavaş gidersiniz hızlı der, hızlı gidersiniz yavaş der. arabayı durdurursunuz "sen öğrenemeyeceksin" der, hareket ettirirsiniz "ne biçim kalkıyorsun" der.
tam anlamıyla mümkün olmayan şeydir..baba iyi bir şöfördür ama eğitmen değil dolayısıyla arabayı yokuşta kaydırmadan kaldırmak için babaya değil bir direksiyon hocasına ihtiyaç vardır.*
cok b.ktan bir tecrübedir. babamdan uzun bir süre nefret etmeme sebep olmustur. en az yirmi yillik hikayesi vardir ve aslinda anlatma özürlü kendisi oldugu halde, beni "anlama özürlü" "gerizekali" konumuna koymaya calismistir.
hatta bugün bile ben babamin arabasini kullanmak istemem...kendisi kullanir. ben kendi arabami kullanirim. o da kendisininkini kullanir, eger benden kullanmami isterse "sen benden daha iyisin, sen kullan" diyip, fazla konuya girmiyorum.
bana ne zaman "ya paganviodio, sen gercekten cok iyi bi söförsün" falan deseler, aklima babam geliyo, ona ragmen mi, onun yüzünden mi iyi söför olduguma karar veremiyorum.
o zamanlar aklima geldikce beni tepeden asagi sinir basar. arabayi 20 dakka kullandiktan sonra bostanci kadiköy minibüs yoluna beni cikartip, dakika da 5 küfür saymasi sahnesi vardir ki, o sahne aklima geldikce kendisine karsi hic de iyi hisler besle - ye - miyorum, hayir, beslemek istiyorum, ama "besleyen yerlerim" izin vermiyor....
sözlük icin tanim : cok kötü bir tecrübedir, insanin asagilik komplekslerine gark olmasina sebep olur.
walla zordur hele ki baba daha 2 km gitmemişken direğe gömerse canım buz mavisi anadol sl i imkansız hale gelir. netekim, büyük erkek kuzene falan başvurmak daha iyidir.
babaların,tek düze hayatından çıkarak.hayatlarının en renkli anlarından biri olması yanı sıra çocuğunun bir şey oğrendiğini görünce,gözlerindeki mutluluğu da kelimelerle anlatması mümkün olmayan durumdur.
küçük yaşlarda öğrenirken, ileri doğru herkes kullanıyor sen geri geri gez bakalım şu arazide de görelim.onuda hallettik sonunda arabayı alabilmek için.
Babalar, arabalarına her zaman düşkündür. Ve yıllarca "başına birşey gelir" lafı altında o arabayı vermekten hep kaçınırlar. Öğretmekte de sürekli isteksizdirler. Kısacası konu araba olunca, cimridirler. O yüzden bu öğretim süreci hiç sağlıklı değildir.
faciadır. insanı ehliyet aldığına lanet ettiren, baba bana biraz pratik yaptırır mısın dediğine pişman eden durumdur. hatırladıkça annemin yada kardeşimin kıkır kıkır gülmesi aklıma gelir. sağolsun bir arkadaşım imdadıma yetişmişti de babamın elinden kurtulmuştum. *
örnek cümleler de şöyledir:
-ya öyle ani fren yapılmaz..
-dağıtıcan vites kutusunu hart hurt..
-dalma öyle arabaların arasına.. *
babanın testi* kırılmadan uyarılmasıyla başlayan öğrenim sürecidir. ciddi şekilde uyarıyı yemiş babanın kızından çok panik olduğu, tepki vereceği yerlerde bile kendini sıkmaya çalışması, hatta kızı şehiriçine çıkıp acemi halinle insanları ezmesine ramak kalmışken bile "kızım frenn, frenn kızım" kesik seslerindan başka bağırınıp söylenmemesi ile sonlanmış eğitimdir. *