bir erkeğin hayatındaki en önemli olaydır.askere gidersin yarım erkek olursun, babanı kaybedersin tam erkek olursun.hayatımda yaşadığım en büyük acı diyebilirim üzerinden 1 yıla yakın süre geçmesine rağmen.
ocak ayında biri 21 biri 23 yaşında olan kuzenlerimin başına gelen durum. enişteme kanser teşhisi konulduktan so nra 9 ay sonra kaybettik. teyzem genç sayılacak 55 yaşında dul kaldı.
dün kuzenimin doğumgünüydü. sabah aradım baktım ağlıyor. haklı kız. ağlamasın da ne yapsın.
Dünyanız sikilir. Hani öyle böyle bir şey değildir. Ben çok küfreden, atarlı giderli birisi değildim. Hayat dolu bir insandım. Rezil rüsva herifin teki haline geldim.
Her bayram seyran yolculuk sonrası mezarına gittiğimden, toprağını öptüğümden beridir bu haldeyim.
6 yıl önce başıma gelen üzücü olay. annemle babam zaten ayrıydı. babam; abim ve beni ayda yılda bir alır gezdirirdi. maddi sıkıntılar içerisindeydi elinden daha fazlası gelemezdi ki. görüştüğümüzde de çok bir şey yapamazdık, küçük gibi görünebilir ama bi çekirdek bi kahve alır amcamın dükkanında arka sokaklar izlerdik. sıcacık samimi sevgi dolu bir ortamdı bu. sarılırdık 3 ümüz birbirimize. gönül isterdi ki annemle babamı da sarılırken göreyim, o da nasip değilmiş. ara sıra camii'ye gider birlikte namaz kılardık. böyle vakit geçirirdik işte. ben futbolcu olacaktım abim bilim adamı babam da benim menajerim, istanbul'a gelecektik. hayallerimiz bu şekildeydi. babam gitti, ben futbolla alakamı kestim, hayallerimizin peşinden giden bir tek abim. şimdi ikimiz de istanbul'dayız. aramızda garip bir boşluk var zannediyorum ki o da babamız. abime bugün babam sence bizi görüyor mudur diye sordum. sanmam diye cevap verince gerçekten üzüldüm. görmeli, hissetmeli, burada bitemez çünkü bir daha görüşmeli!
Eğer bu hadiseyle 10 yaşlarında karşılaşırsanız oldukça zordur. Gerçi daha sonra karşılaşınca nasıl olur bilemiyorum ama gerçekten insanı daha çabuk adam olmaya zorlayan olgudur.
Baba gibi baba, adamın dibi, ailenin olmazsa olmaz sağlam kalesi, ömrünü ve enerjisini ailesine seve seve adamış bir baba ise, dünyanın durduğu, uçurumdan yuvarlandığınızı hissettiğiniz andır.
Aslında ne dünya durur ne de uçurumdan yuvarlanırsınız, hayat, öyle ya da böyle devam eder.
Ama her daim acıyla özleyerek, minnetle dua ederek.
Toprağın bol olsun, en büyük şansım!
Bugün rüyamda gordugum ve yaşadığım olay. Babam ölmuştu ve ağlamaktan harap olmuştum eve gidip kıyafetlerini kokluyodum. Bir günde babası ölenleri anladım resmen.
babasını illa öldüğü zaman uzulmezsim bazen babası hayatta olduğu zaman bile üzülüyorsun ışte o zaman keşke babam ölseydi de mezarının başında bir fatiha okusaydim der insan.
çoğu evlatla babanın arasında küçük büyük kavgalar, zıtlaşmalar, çekişmeler olur. baba anne gibi sevgisini hemen göstermez, ulu orta yerde ağlamaz, köşede ağlar.
ölünce anlaşılır yokluğu, varlığının aslında ne kadar kıymetli olduğu...
Aklıma hep bu dizeler gelir ne güzel söylemiş şair:
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü, kör oldum.
Yıkadılar, aldılar, götürdüler.
Babamdan ummazdım bunu kör oldum.
Siz hiç hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum.
Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Söylelemesine maviydi kör oldum
Taslara gelince hamam taslarına
Taslar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taslarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı
sağ ve inşallah çok uzun, sağlıklı ve hayırlı bir yaşamı olur. fakat linkini vereceğim şarkıyı dinledikçe triplere giriyorum, ağlıyorum resmen. iyi geceler vesselam. https://www.youtube.com/watch?v=4sNtVe32FcM
