Yaşamadığım fakat çok sık karşılaştığım durumdur. Ben de baba olacam lan ilerde, bu nedir amk? Evladını kendinden soğutmak, nefret ettirmek neyin amacıdır neyin babalığıdır?
Yazık bu insanlara.
Ergen psikolojisidir. Isterse okuyun. Kemal Sayar ve Nevzat Tarhan in kitaplarinda mevcut konular. Ama şunu unutmayın; Bir anne ve baba nin gözünde en değerli varlik evladidir. Ona göre şimdi vir bir daha düşün. Hayatı ogrendikce bunu daha iyi göreceksin.
abi baba, yani ata demek. sen atana saygı göstermiyorsan kime saygı göstereceksin.
hiç unutmam. ankara'da hacıbayram da hoca şöyle bir vaaz vermişti. babanız hristiyan siz müslüman olsanız, o da hasta olsa ve hastalığından ötürü kiliseye kendi ibadetini yapmaya gidemiyorsa alacaksın sırtına evlat. evlatsın sen babana saygı da kusura etmeyip götüreceksin sırtında. taşıyacaksın sen onun yanlış yolda olduğunu bilsen de. şimdi islam coğrafyasında böyle bir durum varken yurdum insanı "babam sigara içmeme izin vermiyeoooh" diye sikko sikko konuşup, ne biçim babasın sen sevmiyorum; nefret ediyorum dersen, kusura bakma ama senin taa gelmişini geçmişini derdim de onların suçu günahı yok.
kısacası babadan anadan nefret edenin taa nalına çakayım.
Zaman zaman çoğumuzun başına gelmiş olaydır. Genel olarak kısa süre sonra onun baba olduğu aklınıza gelir. içinizden de olsa ettiğiniz beddualar ya tutarsa diye bir korku gelir. Onsuz ben ne yaparım diye düşünmeye başlarsınız. Ve bir an gelir ki onsuz yaşamak zorunda kalırsınız. Nefret Mefret kalmaz.
Bazi babalar var ki nefret edilmeyi hak ediyor ben o evlatlarin yerinde olsam babamin yuzune tukurur hesap sorardim baskalarinin gunahlarina ortak olmazdim kurtce de bir soz vardir seytanla hasrolmak bazi evlatlarin o konuma dusmesi an meselesi..
(bkz: Ergen zırvası)
işim var gücüm var 30 yaşına yaklaşmış adamım ama hala babamdan azar işitiyorum... fırça yiyorum... ama o benim babamdır atamdır... başımda durması büyüklüğü yeter... ne demek babadan nefret etmek ya ! işkenceci, ensest şerefsizin teki olmadıkça bir insan babadan nasıl nefret eder ?
yirmi yaşına kadar babasından nefret etmeyen yoktur. elli yaşından sonra ise sevmeyen yoktur. genellikle çocukluk devremiz anne ya da babamızdan nefret ettiğimiz yoğun zamanlardır. doğaldır da. çocukken hep en mükemmeli isteriz. isteriz ki her şey en iyisinden olsun. çevremizde gördüğümüz, duyduğumuz güzel şeyleri hep mürekkep (ondan ibaret) sanarız. halbuki hemen hemen her aile sizin gibidir. zengin ya da fakir her ailede benzer sorunlar hep vardır. tüm dünyada hem de. sadece para biraz farklılık katar hepsi bu.
sözü fazla uzattık galiba. bakın size söylüyorum, şu yerli dizilerden çocukları uzak tutun. bu kadar.
Çocuğunun iyiliği için git ders çalış diyen babasindan nefret eden ergenlerin yaşadığı. Hayır amk anlamıyorum bi insan cok ekstrem bi kötülüğü olmadığı sürece babasindan nasıl nefret edebilir?
Beni büyüten ve baba dediğim dayım toprağın altında soğukta çürürken, bu itin sadece sperm verdi diye karşıma dikilip hayatıma müdahale etmesine deliriyorum. Dayım ölmüşken bunun yaşaması beni deli ediyor anlıyor musunuz, deli ediyor. Nefret ediyorum lan ondan. Tiksiniyorum hatta. iğreniyorum babamdan. Hadi ergen diyip ayıplayın şimdi de. Şerefsiz..
''anamı sikiyor'' kafasıyla nefret edilmez babadan. çok uç bir şeyler yapmadıysa eğer babadan nefret edilmez. eşşek kadar oldun ve bi baltaya sap olmadıysan, bu yüzden babandan azar işitiyosan babadan nefret edilmez. baba atadır nefret edilmez. hiçbir ata da evladının kötü olmasını istemez.
Nefret etmek yine bir duygudur. insanın nefreti sevgisi kadar olabilir, hiç sevmediğin birinden niye nefret edersin ki?
ya hiçbir şey hissedememek bunun ne demek olduğunu biliyor musun sözlük?
7 yıl sonra gelen edit: nefreti öğrenemediğim zamanlardanmış. Nefret de edebilir tabi ki insan hatta acı çekmesini ya da yok olmasını isteyebilir biri babasının. Bu vicdansız olduğundan değil o müsvettenin senden me aldığıyla alakalı.
kaderin cilvesi midir nedir daha bugün babasından nefret eden bir arkadaşım, dün gecenin yarısında babasından gelen seni seviyorum oğlum mesajıyla babasına karşı olan tüm nefreti unuttu. ben bile duygulandım valla.
not: bahsettiğim arkadaşım liseye giderken anne babası ayrılıyor ve bu arkadaşım tüm liseyi anne babasından ayrı tek başına ayrı bir evde yaşadı. zenginde değildi, yani anne babasına kızıp zengin triplerine girmedi.
demek istediğim bu adam babasını herşeye rağmen affediyorsa, babanıza nefret ettiğinizi düşünürken iki kere düşünün.
