bazen kendimize çok yakın hissettiğimiz her zaman yanındayım diyen fakat çoğunda yanımızda olmayan çok mühim işleri olan zaman zaman eve geç gelen oluşumumuzda katkısı olan insan.
gözlerinde her daim ışık hüzmeleri bulunan 5 yaşın devi 15 yaşın yol göstericisi 20 yaşın dostudur.
sıkı sıkı sarılır baba, içinden gizli bir güç yükselir sarar çocuğun bedenini. en güvenli kollardadır artık korkuya ne hacet. sımsıcak bakar baba, sevginin en yüce gösterimidir çocuğun gözünde. kocaman öper baba, içine ılık ılık bir şeyler akar. tanımlayamazsın, elle tutamazsın. baba candır.
süper kahraman olarak görülen, sahip olunan en güzel varlıklardan başı çekenlerden olan, adı bile gözleri doldurmaya yeten, aşırı özlenen dünyanın en sevilen erkeği, paylaşılamayan, paylaşamayan, bir nevi herşey.****
allah kusursuz, eksiksiz olandır ve külli iradesinden biz ölümlülere de cüzzi miktarda bahşetmiştir. allah'ın 99 ismi onun özelliklerini gösterir. insanlarda da bulunur bunlar. 'rahman ve rahim olan allah'ın adıyla' diye başlarız dualara, burada sözü geçen rahman fonksiyonu koruyuculuk, rahim ise bağışlayıcılık özelliğidir. birincisi erkeklerde, ikincisi ise kadınlarda daha fazla bulunur. bir baba evladından vazgeçebilir, onu sonsuza kadar görmeyebilir çok kızarsa. anne ise bunu yapamaz, affedicidir. elveda rumeli dizisinde vahide'nin ölümünden kocasını sorumlu tutan anası ona bir tokat atar ve ' koruyamadın onu, ne biçim babasın sen' der. babanın en önemli fonksiyonu korumaktır gerçekten de, o rahman olandır. daha 10 yaşındayken bana küfreden bir çocuğu dövmem ve akabinde onun babasından tokat yememle gördüm ben bunu. o ufak tefek babam nasıl da saldırmıştı adama korkusuzca...
konuyla ilgili girilen entrylerde de görüldüğü gibi babamıza sevgimizi ifade etmekte zorlanırız. hep bir mesafe vardır aramızda. bir çok erkek de şikayetçidir babasından, özellikle de gençlik çağlarında. çatışma yaşarız, onu beğenmeyiz. babam ve oğlum filmi de bu tema üzerine kuruludur zaten. fakat yaşlandıkça anlarız babamızı ve benzeriz de ona. yıllarca o beni kendi arkadaşlarına şikayet etti ben de onu kankalarıma... karşılıklıydı bu beğenmemeler, şikayetler. fakat nasıl olursa olsun bir babaya sahip olmak çok güzeldir. çevremde şahit olduğum, duyduğum manzaralar var babalarla ilgili. hepsi yüreğimi burkar... babalar gerçekten de yemez yedirir, giymez giydirir.
'' süper loto ikramiyesi 50 milyon lira olduğu hafta hepimiz oynadık. sonra da hayal kurmaya başladık, anlatıyoruz birbirimize. komşular da vardı o akşam bizde. ben ev alırım, yazlık alırım, parayı bankaya koyar faizini çatır çatır yerim dedim, sinan abiler de yaklaşık şeyler söyledi. sonra babama sordum ne yapardın diye. durdu, baktı ve 'ben her gün kebap yerdim' dedi. işte o an hayatımın en acı anıydı.'' baba neden böyle demiştir? 'insan büyüdükçe hayalleri küçüldüğü için mi?
'' çok hastaydım, daha ilkokula falan gidiyorum. zatürree teşhisi koydular, ilaçlar yazıldı. gittik babamla eczaneye, ilaçları alacaz. eczacı hepsinin fiyat kupürlerini kesti, hesapladı ve ' şu kadar tutuyo abi' dedi. babam elimi bıraktı, eczacının kulağına doğru eğildi ve sessizce 'abi şimdi benim param yok. bu ilaçları sen bana veresiye versen, maaşı alınca ödesem olur mu? istersen saatimi rehin bırakayım'dedi. daha 10 yaşımdaydım ama o halde bile anlayabiliyordum. 20 yıllık şerefli bir öğretmeni bu hale getiren ülkeden, hükümetten nefret ettim çocuk aklımla''
babanın çaresizliğine şahit olmak bir çocuk için çok büyük yıkımdır. onu kurşun geçirmez sanırsınız o yaşlarda. çok yakışıklı, genç bir baba tanıyorum. bence dünyanın en iyi insanıdır. maddi durumu hiç bir zaman iyi olmadı ama abileri zengindi. bir gün abisiyle beraber geldiler, arabadan indiler ve genç babanın 3 yaşındaki kızı sevinç çığlıklarıyla ona koştu. çünkü biliyordu ki babası ona ayakkabı almaya gitmişti. adam gülümseyerek elindeki paketi açtı ve yere koydu, çocuk heyecandan titreyerek ayağına geçirdi kara lastikleri. çocuğuna bir ayakkabı bile alamadığı için ağlayan o adamı gördüğümde kendime söz verdim; bir gün o kıza alabileceğim en pahalı pabuçları hediye edeceğim. bok gibi zengin olmasına rağmen yeğenine bir ayakkabıyı çok gören o amcaya inat...
örnekler hep ekonomik eksende ilerledi farkındayım. lakin babanın en önemli görevlerinden biri de bizim ihtiyaçlarımızı karşılamak olduğundan dolayı, bunu yapma şansı olmayanları görmek çok etkiliyor beni. kendi babamla alakalı aklıma gelen şey ise şiddetli bir kavgadan sonra okula gidişim, 3 ay boyunca hiç telefon etmeyişim sonucunda onu bir sabah karşımda görmemdir. akşama kadar gezdik dolaştık, mümkün olduğunca açmamaya çalıştım konuyu. o da bir şey yokmuş gibi davrandı, 'ne zamandır aramadın, merak ettik oğlum'dedi. gözleri hiç o kadar şefkatli ve pişmanlık dolu bakmamıştı. neylersin ki belli edemiyoruz o anlarda ne kadar etkilendiğimizi. mavi patik giymenin yüklediği rol böyle, ağlayamazsın, sarılamazsın. ancak babayı yolcu ettikten sonra arkasından nemli gözlerle bakıp içinden sürekli 'babam geldi dün/ gözü yaşlı bir resim gibi durdu karşımda/ iki parça güvercin olaydım/ iki gözünün üstüne konaydım' dersin ama kimse duymaz. hele baba hiç bilmez...
yaşlandığım için mi babam konusunda hassaslaştım yoksa babasını kaybeden sevdiğim insanları gördüğümden mi bilmiyorum. bildiğim tek şudur ki; içimde biri var ve sürekli 'keşke ben de can yücel gibi hayatta en çok babamı sevebilseydim' diyor. belki de en çok babamı seviyorum da hala farkına varamadım.
cem karaca'nın baba adlı şarkısının sözleriyle bitirmek sanırım en güzeli.
--spoiler--
Bir dolu şey söylendi analar için
Ana gibi yar Bağdat gibi diyar dediler
Ama hep analar için
Uzakta çok uzakta bulutların orada
Oradasın babam bulutların orada yukarlarda
Daha dün geçmişten bahseder
Kahvemi içerdin aynı köşende
Şimdi ise ne kaldı geriye senden
Bir kara ıslak tümsek birde taş bana
Bir avuç altın öğüt mirasın bana
Ellerinle anlatır dilinle söylerdin
Gözlerinle sever belli etmezdin
Biliyor ve inanıyorum şimdi yukarda
Koruyor ve gözetliyorsun beni hala
Bir dolu şey söylendi analar için
Bu da benim ağıtım olsun ardından baba.
--spoiler-- *
bir gece yarisi, odanda sessizligiyle taninmiş, konuşmaz tavirlariyla seni gozler belkii..bakar sana, gozleriyle seni suzer belkii... hani o ictigin sigaranin bitmesini bekler belkide, bilinmez. belkide tv ye dalar bir gece gözyaşlarinda. bir komsunun isyan etmesini bekler bir kucucuk umutlar ugruna. sorar kendine ben kimim, ben neyim, ben...
baktiginda gorebilirmi dersin? baktiginda varligini hissedebilir mi? hissettiyse eger, bakabilir mi yeniden oldugun yerde olup olmadigina? yada hic olmadigin o odanin zifiri karanliginda senin varliginla dalga gecermiydi ki? gecermiydi ki buralardan oralara? belkide gecerdi.. bakardi gorurdu, gormezdi ama o hep bana bakardi...
bir mangal sicakliginda, bir sen tadinda, bir koskocaman uzaklar tadinda, bir buyuk umutlar ugruna.. bir senin iyi olmasi ugruna.. neleri feda etmezdi kii...
9 gün önce akciğer kanserine kurban verdiğim kişi. henüz 57 yaşında iken hayata veda eden zavallı büyüğüm. bir basit ağrıyla başlayan ve 5 ay 10 gün süren bu acılı üzüntü dolu süreç sonunda hayata veda eden babam.
hiç hak etmedi böylesi erken yaşta ve böylesi acılarla dolu bir hastalığın sonunda ölümü.
hiç hak etmedi bitmek tükenmek bilmeyen kas ve kemik ağrılarını.
hiç hak etmedi bu kanserin yan ürünleri olan koah, kronik solunum yetmezliği hastalıklarını.
hiç haketmedi ileri safhalarda ortaya çıkan delirium ve şifozren hastalıklarını.
hiç haketmedi beyne yeterli oksijen gitmemesi sonucu son 3 ayda oluşan şuur bulanıklığını ve diğer aksayan beyin aktivitelerini.
hiç haketmedi son 3 ay bağlı kaldığı oksijen konsantratörü cihazını.
hiç haketmedi son 4 aydaki yatalaklığı.
hiç haketmedi yatak, ağız ve burun yaralarını.
hiç haketmedi kaburgasına sıçrayan kanserin yumruk büyüklüğüne ulaşıp da nerdeyse patlayacak hale gelmesini.
hiç haketmedi idrar sondası ve yetişkin bezini.
hiç haketmedi 160 günde vücudunda nerdeyse hiç kas kalmayacak hale gelene kadar 30 kilo kadar zayıflamayı.
evet, 42 sene bilfiil sigara içmesine ve bu lanet hastalığa sırf bu zehir yüzünden tutulmasına rağmen hiç haketmedi.
akciğer kanseri teşhisi konulalı hemen hemen 5 ay olmuş kişi. kanser olduğu ve bunu aylardır çektiği yetmezmiş gibi bu pislik hastalığın her türlü yan sanayisini de yaşamak zorunda kalan babam. neler yok ki bu yan sanayi içerisinde; akciğer damarlarında pıhtılaşma, koah, kronik solunum yetmezliği, delirium, şizofren, yatak yarası, bir topuğun çürümesi, mütamadiyen yatalaklık, ağızda burunda yaralar, uykusuzluk, sürekli huzursuzluk, sürekli solunum cihazına ve sondaya bağlı kalmak.
dert verdin, dermanını ver. dermanını vermiyorsun bari bu kadar da süründürme yarabbi.
Bazen niye seviyorum ki yahu bu adami sorusunun cevabini veremediginiz kisi. simdi entrymde hep siz falan diycem yanlis anlasilmasin tabi. en iyi bildigim baba kendiminki oldugu icin kendi babami anlaticam ama cok kisisel olmasin tanim maksat.
babaniz fasittir - somurucudur - emperyalist duzendir. sabah ise gec kaldiginiz icin sizi arabayla birakir ama o harcadigi benzin parasini sizden soke soke alir. bi nevi haftanin 3 gunu - ki benim is gunum zaten toplamda 5- taksiye binmis muamelesi gorursunuz. bu konuyla alakali kesinlikle acimasi yoktur.
at gozlukleri vardir. sizin buyumus oldugunuzu asla fark etmez. baba olunca bu at gozlugu ayari diye bi sey var sanirim-default olarak yukleniyor. televizyon kumandasini istedigi halde ona vermezseniz size gozunu dikip kil ogretmen modunda bakar. isin aci tarafi bu yontemin hala cok etkili oldugunu sanir. surekli ona hayatinizin ceyrek donemini devirmis oldugunuzu hatirlatmak zorunda kalirsiniz. bu bakislar 8 yasindaki kuzeniniz ustunde etkili olabilir belki evet- ama sizin ustunuzde asla.
ses ayari yoktur. olay ne olursa olsun surround olarak bi sag kulaginizdan - bi sol kulaginizdan bagirarak soyler. gerci bi sey size bagirarak soylendiginde o seyi asla ve asla tinlamadiginizi da cok onceden- bu yontemle anlayan ilk kisidir aslinda-dogal olarak... ama dedim ya at gozlugu ayari. hani harbiden -at su gozlukleri- babacim.
isbirlikcidir. bakin bu nokta cok onemli. anne size x olayi yuzunden soyleniyorsa - anneyle isbirligi yapar - mevzu onu uzaktan yakindan alakadar etmeyebilir- hic onemli degil. surround bi sag kulaktan- bi sol kulaktan demistim.
eli kalem tutan bir kahraman? degildir. yasiniz ve konumunuz ne olursa olsun basiniz her sikistiginda aradiginiz ilk kisidir. ama onu aramak sadece mevzuyu daha sinir bozucu hale getirir. size hicbi yardimi olmadigi gibi size soylenmek icin bi baska bahanesi daha mevcuttur artik. bakin bu olayi soyle anlatayim... yani bigun oscar alirsaniz -anneme ve babama bana vermis olduklari destek icin cok tesekkur ederim- gibi bi cumle kurmak yalanin dik alasi olacaktir. cunku siz kendi geleceginiz icin bi adim atmaya calisirken surekli ve onlarin maddi ve manevi destegi olmadan bunu basaramayacaginizi catir catir bilirken- onlar eve yeni mutfak yaptirmak derdindedir. universiteye girdiginiz gunden beri size harclik vermeyen aile bireyi olan baba- hem calisip hem okumak zorunda kaldiginizdan ve dogal olarak bazi derslere yetisemediginizden okulu uzattiginizda size anlayis gostermeyecektir. unutun bunu.
son olarak...
sizi boylesine bariz bi sekilde dinlemeyen insan hayatinizda zor bulursunuz. baba birbirbirvirvirbirvir diye anlattiginiz bi saatin sonunda babaniz aa bak japon ucagi geciyo gibi alakasiz bi cumle kurabilir. anlattiklariniz umrunda bile degildir.
lakin....
corbaniza karabiberine kadar koyar sizi masaya oyle cagirir.
matematikten zayif aldiginiz zaman ilkokulda herkes zaten uzgun olan sizi daha da uzmek icin ugrasirken- benim kizimin cani sagolsun diyebilen tek insan oldugunu asla unutmayacak ve hayatiniz boyunca minnettar kalacaksinizdir.
dengesiz ogretmenler sizin hakkinizda atip tutarken babanizin ben kizimin yapacagi ve yapmayacagi seyleri bilirim- gecin bunlari harcamayin benim vaktimi dedigini de unutmazsiniz asla.
hasta oldugunuzda her 4 saatte bir icmeniz gereken ilacin saatlerini de takip eden yine ayni kisidir.
canim profiterol istiyo dediginizde gecenin 2sinde size profiterol aramak icin babaniz disinda kimse yollara dusmez.
israrla su dunyada hem en cok gicik eden hem de cok sevilenler listesinde basi ceken nadir organizmalardir babalar.
bu entrylerden de anlasilacagi uzere (bkz: #4010891), (bkz: #4692401) enteresan bir insandir kendisi. simdi bu adamin sahip oldugu elektrik bilgisinin 10'da birine sahip olsam bana yeter, tirnagi olsam buyuk onur ama arkadas bazen oyle israr ediyor ki :
patron: ne oldu lan test mest birseyler yapiyormussun orada, annen dedi.sinava mi gireceksin?
robterk: ya hayir patron o teknik test yani isletim sistemini test ediyoruz.
patron: hadi ya yoruldun mu zordur o is(anlamadim ama siktir et ilgili gozukeyim modu.)
robterk: valla iste buglar falan var baya, mavi ekran var suruculerden oturu onlarla ugrasiyorum uykusuzum.
patron: lan onlar kisa devredendir, kontrol ettin mi kablolari.
robterk: ya baba elektrik ile alakasi yok bu hatalarin simdi dididididi (10 dakika anlattim)
patron: neyle calisiyor o bilgisayarlar?
robterk:elektrik ile calisiyor baba
patron: gordun mu iste bak.sen kontrol et bakalim bi kablolari
robterk:ok patron
simdi bir daha ki gorusmede, ya patron buyuk adamsin, kisa devreden olmus o buglar nasil tahmin ettin desem mi diye dusunuyorum.
