parasının yetişmeyeceği istekleriniz olduğunda; sizi o isteğin gereksizliğine inandırmaya çalışan adamdır. bir baba için evlada yok demek ölüm gibi bir şey olsa gerek.
bir de para olmadığını bile bile üsteleyen evlat vardır. o afedersiniz piçtir ve piçliğinin annesiyle babasıyla hiç alakası yoktur.
- dün babam bana para yok be oğlum dedi, gözlerini kaçırarak; yerin dibine giresim cehennem olasım geldi. gıdısından öptüm siktir et kimsede yok dedim; hep amerikanın oyunları baba'm dedim de neyse ki toparladık biraz. canım baba'm...
babanın, babasını sevmek diye bi'şey var.kendi babanızı sevmezsiniz ama onun babasını seversiniz.bir de baba yaşıyorken babasız kalmanın ne demek olduğunu babasıyla arasında çin seddi olanlar bilir.
Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz,
işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.
Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz,
sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor
ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.
Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız,
takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz,
korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.
Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...
Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen,
sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...
Büyüyorsunuz o zaman işte.
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur...
herhalde günah olmaz ama zerre sevmem çünkü istemez sevilmeyi, iter, moralini bozar. ama saygım sonsuzdur. allah korkusu biraz da çocukluktan gelen kendi oluşturduğu korkudan.
işin ilginç yanı sevmememe, kendisini sevdirmemesine rağmen, hasta olduğunda haberim olmasa bile göğsüme bir ağırlık biner, beynimin yarısı bin ton yük altına girer. yaşadıklarının çoğunu hissederim. ne bu sıkıntı ya derim sonra öğrenirim ki rahatsızdır, hastanededir. bitmeyen mücedelesine devam etmektedir.
ilginç kere ilginçtir. sevmiyorsun ama vücudunun enaz yarısı o. yani onu sevmediğin zaman kendini sevmiyorsun. sevmeye kalksan itiliyorsun. yani bir nevi insanın kendisiyle itiş kakışı.
bazen hiç aile dizilerindeki gibi olmaz gerçek hayatta. ya da arkadaşların anlattıkları gibi, sınıf arkadaşlarımızın okula gelen babaları gibi.kadınlardan çok çekmiştir, çok çektirmiştir.o yüzden olsa gerek dünyanın en ölümcül hatalarını yapsanız gıkını çıkarmaz, şerefe der ama bir kadının oğlunu üzdüğüne şahit olduğu an ateş püskürmeye başlar. tek hatalı oğludur buna izin verdiği için. arabasını vurursunuz 'geç bile kaldın ben bunu 13 yaşımda yapmıştım' der. sevgilisinin kızını sikersiniz 'güzel bi dörtlü olduk' der. 'seni askere alacak devletin amına korum' der, 'allah oralarda biyerde olacaktı bi bakın görüşün anlaşın kafanıza göre' der. 'uğraşma cigara sarmakla falan, çekelim iki çizgi' bile der. durum böyle olunca bazen sizin ona babalık yapmanız gerekebilir. yine de şanslı hissediyorum kendimi böyle bir babam olduğu için, ya da böyle bir babam olduğu için ben de böyleyimdir. seviyorum seni amcık ağızlı.
bana arkadaş gibidir. her şeyi beraber yaparız. yaşı 50 olmasına rağmen genç gibidir. giydiği tişörtleri ben giyemem sokakta. böyle yeniçeri bıyığı, motorcu arkadaşlarıyla şehir dışı gezileri falan.. fena adamdır. teknolojiyle alakası yokken son 2 senede çok değişmiştir. geçende de 4s almış. dedim o kadar para verdin mi ona? güldü falan. ama kullanışı bir görseniz. tek elinde telefon, böyle gözüne yaklaştırıp, kafasını uzaklaştırıyor. tek elle yazmalar falan. yarar adamı bazen baba.
küçükken eve geldiğinde kucağına atladığınız insandır.
ergenken isyan ettiğiniz bağırıp çağırdığınız adamdır.
gençken en zor zamanlarınızda verdiği harçlıkla karizmanızı düşürtmeyen adamdır.
ha bir de şudur: http://a6.sphotos.ak.fbcd...265560409_774408958_n.jpg
ota boka karışan aile bireyidir. Karısına ve çocuklarına sert görünmek farzdır bu insanlar için. Öpmezler, sarılmazlar... Kendi babalarından sevgi görmedikleri için kendileri de sevgisini belli etmezler, edemezler. Sabah-akşam çalışıp karşılığında her söylediğine "evet" denmesini bekler. Enterasan varlıklardır. Varlığı da yokluğı da derttir.
aradığında "ben seni mi aradım mına goyim, kapat kapat.." deyip telefonu suratına kapatan kişidir kendisi..
ulan yanlış aradın bari nezaketen de olsa "nasılsın oğlum?" falan de.. hadi onu geçtim onu demiyorsun kapat kapat deyip suratıma kapatman ne ayak.. tamam babasında bu ne artistlik lan?
keşke herkesin yanında olabilse insanı. kaybedenler için daha bi anlamlıdır. oynadığımız oyunlarda hep bana yenilirdi. ben de sevinirdim yendim diye. 15 sene beraber olduk. ölmez demeyin, benim babam ölmez demeyin sakın ölüyor arkadaşlar. ben sana şunu demişim hep bana hatırlatırdın "anne babacım iyiki varsınız iyiki doğmuşsunuz. siz şuan olmasaydınız ben ne yapardım"