sormadan gelen saygısız bir duygudur. bir bakılır ki, hoşçakal demeden gitmiştir. hem de ufacık, hiç umulmayan bir sebeple. gerçek aşkın dışında olan duyguysa böyledir. yeşermez ve filizlendiği an solar. sulamak unutulmuş ve güneşte bırakılmıştır. ufacık bir düşüncesizlik, dikkatsizlik ve saygısızlığı kaldıracak kadar güçlü değilken, başlangıçta çok beslenmesi gereken duygudur.
eğer aşk güzelse, o zaman bu mutsuzluğum neden? eğer aşk kötüyse, onun verdiği bütün işkence ve sıkıntının bana mutluluk vermesi ne tuhaf. geoffrey chaucer
insanı bulutların üstüne taşıyan yüce duygudur. sizi dünyanın en mutlu insanı yapabileceği gibi en bedbahtı da yapar.*acısını yaşadığınızda hayata, dünyaya küstüren histir..bu konuda boyumun ölçüsünü almışımdır, benden uzak dursundur..
(bkz: aşka tövbeli olmak)
insanların yaşadığı duygular içerisinde en manalı olanı ama buna rağmen en çok zan'a düşülen duygudur. günübirlik heves ve arzuların, fiziksel tapınmaların yada seküler ihtiyaçların adını aşk koymak ve bunları o ulvi değere maletmek, o olarak nitelendirmektir çağın hastalığı. iki mısra ile özetlemek gerekirse;
aşık öldü diye sala verirler,
ölen hayvan imiş, aşıklar ölmez.
