yalın - sahte eşliğinde saatlerce oturup ağlamayla başlar ön sevişme gibi lanet hastalıklar bütünü. yavaşça teninizi okşamaya başlar müzik sesi. sonra içinizdeki sıcaklığı fark etmeye başlarsınız. aslında hep oradadır, hep acıyordur ama hep saklanmıştır işte. sonra aklınızın alamadığı bir hızla acı vücudunuzdaki tüm damarlar aracılığıyla size ölümü hatırlatır. nefesinden uzakta kalmanın yarattığı buz dağı yanınızdan gelip geçen onlarca insan için "bugün sinirlisin canım bişey mi oldu" bakışının dış sesidir. sizin hüznünüz onlara vurur ve tıpkı şu çocukken söylediğiniz aptal laf kavgalarındaki gibi, aynaya vurmuş gibi size döner... binlerce katıyla, yüz milyonlarca katıyla... ve hatta sonsuz katıyla... çocukluk hatıralarınızdan hızlı bir flashfowardla bugüne kadar gelirsiniz. ilk elini tuttuğunuz anı görürsünüz. şeker hastası olduğu halde tatlı içecek alıp sonra da oturup sizi seyredişini... elinizi ilk tuttuğu anı. yüzünüzde bıraktığı o tatlı kırmızıyı kalbinizde bir hançer olarak bulursunuz. acıtıyordur işte. tüm o kavgalar, tartışmalar, kızgınlıklar, kırgınlıklar, hepsi birden aynı anda üstünüze çöker. oturup kurduğunuz binlerce hayali görürsünüz. beyninizin neden bu kadar hızlı çalıştığını anlamadan bir kez daha ciğerlerinizin yandığını hissedersiniz. duysa çok kızacağını bildiğiniz halde oturur ağlarsınız. defalarca sarılmak istersiniz. henüz birkaç gün öncesinde olduğu gibi başınızı boynuna yaslamak. elini elinize kenetlemek. gözlerindeki yeşilin yeryüzündeki tüm yeşillerin kaynağı olduğunu düşünürsünüz. boyunun göğe değecek kadar yüksek olduğuna inanırsınız bir an. bildiğiniz tüm fizik kanunlarını ihlal eder gidişi. uzaklaşan nesnelerin küçülmesine karşın o uzaklaştıkça büyür. sırt çevirdikçe sanki daha da uzar boyu. öpmek için başınızı yukarı kaldırdığınızda daha da ulaşılmaz olur sanki. kokusu daha zor misafir olur ciğerlerinize. oksijene sinmiş kokusu bir nefes daha fazla kalsın diye başınızı göğsüne gömmek isteseniz de yoktur artık. her güneş doğuşuyla bir parça daha elini eteğini çeker sizden. sonra gözleriniz dolu ardına bakarsınız. gelmez.. gelmez... o gelmedikçe hasret büyür. hasret büyür, o büyür, acı büyür, hatta onu beklediğiniz pencere büyür, dünya bile büyür sanki ama siz küçülürsünüz... her şey büyürken siz küçülürsünüz. yok olacağınızı hissederek her solukta bir nebze daha küçülürsünüz. ve yokluğunuzun onun kalbinde olması umuduyla silinirsiniz gün gün dünyadan. her gün gelen günaydın mesajlarının günden güne azalması gibi hey bugün neyin var senin'ler büyür. ve her şeyden ötesi, siz artık o eski siz değilsinizdir ve yazık ki gün gelip dönse bile eskisi gibi olamayacaksınızdır. giderken kopardığı bir yanınız bir boşlukta kaybolacaktır...
kışla yaz gibiydik, hep aramızda bir yarış.
belki sen birinci ya da ben ne fark eder?
çocukça kavgalar bunlar, mazeretler...
sebebimiz olmuş yabancı gözler.
bir küçük yağmur damlası kadar değerim yok mu sende?
biz ayrıldığımız gündür kim bilir kaçı bitmiş, göz yaşı yok bende...
uykusuzluğa sbebiyet vermekle beraber midede sürekli baskı ve kalpte acı görülebilir.. karşılıksız durumlar platonik etki yapabilir..
not platoniklik ölümcüldür hatta,
(bkz: santim santim ölmek)
insanın hayatında aşk olmamasından kaynaklı gelişen hastalıklar soruluyorsa,
hafiften asabiyet, merhamet duygusunda azalma, kendini aşırı derecede kedi köpek sevgisi veya dvd filmlere adama, internette lüzumsuz yere saatler harcayıp geyiklerle zaman öldürme, bir de aşırı araba sevgisi örnek gösterilebilir.*
