acıyı bitirmek için; aşık olduğunuz kişiyle seviyenin yerlerde süründüğü sağlam bir kavga edin.
rezillik diz boyu olunca, acınız arada kaybolup gidecektir.
yok ben acımı katmerlemek istiyorum diyorsanız; alkollü bir şeyler için, sonra onu arayın.
acınıza bir de gurursuz yaftasını ekleyin, gül gibi geçinip gidin.
öyle bir materyal yoktur. çektirir kendisini fütursuzca... aşk dünyanın en derin acısından yaratılan bir kaç şeyden biridir... diğer tarafı en güzel mutluluktur..
geçici rahatlık sağlayan materyallerdir onlar. aşk; yaşanırken ensende olduğu gibi, giderken de acısını bırakır refakatçi olarak yanına. tek çözüm her ikisiyle de yaşamayı öğrenmekten geçer ki, bu her ne kadar zor gibi görünse de imkansız değildir.
arkadaş aşk acısını hafifletmek için önce ucuzundan bir suç işlemelisin. yaptığın suçun bir polis tarafından görülmesini de sağlaman gerekir tabiki.
sonra karakola gidersin amir sana üç beş soru sorar akı sevgiyi unutursun, unutmakla kalmaz kendimi nasıl kurtaracağım diye bön bön düşünmeye başlarsın. adliyeye gidince ben yapmadım, yapmam da tarzında canım savcıma methiyeler düzersin. çalişkiye düşüp foyan meydana çıkınca haklı yönlerini anlatmaya başlarsın. belki ağlamaya kadar gidebilir. sonra bir daha yapmayacağım sayın savcım affedin demeye başlarsın. ha işte ondan sonrasını ben bilmem savcım bilir.
