Freud ‘yaşanmayan duygular farklı yönlere kanalize olur.’diyor.
Kurtulmaya çalıştıkça, yok saydıkça, acısını yasını tam anlamıyla yaşamadıkça sizi terk etmez. Sürekli yoklar durur. Zamanının dolmasını beklemek gerek.
Acının üzüntünün yerini, ne yaparsak yapalım bizim değiştiremeyeceğimiz şeylerin olduğunu kabullenme kaplıyor. Kabullenmenin verdiği olgunlukla onun her zaman sağlıklı mutlu ve huzurlu olmasını diliyorsunuz.
Bu evreye gelmek kolay değil zaman istiyor.
O yüzden, kendinize zaman tanıyın, durumu kabullenip geçmesini bekleyin.
bu manevi bir kayıp ve özel bi ilacı yok zaman lazım. gerçekten aşk acisi çekiyorsaniz bence ekstra bir sey yapmak sacma. işinize gucunuze normal devam edin acinizi cekerek. hayat bazen boyledir iste. ekstra çaba sarf edip işe yaramadigini gorunce daha da uzulursunuz. bir gun karsiniza baskasi cikar o kisi nasil ciktiysa dunyada sadece ikiniz yoksunuz. zamani gelince kurtulursunuz.
