bazen çok sevindiğimiz, bazen çok üzüldüğümüz için, bazen de ortada hiçbirsey yokken duyduğumuz bir söz, izlediğimiz bir filmin bile etken olduğu duygu yoğunluğudur... gülmek kadar doğal ve ihtiyacımız olan insani bir olaydır.
her derdin devası. yoğun duygu haricinde çok rüzgara maruz kalındıgında (motorsiklet ile seyir hâlinde) gözümüzün verdiği koruma amaçlı doğal tepki. sıcak ortamdan soğuğa cıkıldıgında da olur kendisi bazı insanlarda.
hayat diye adlandırdığımız öyle deli birşey yaşıyoruz ki hepimiz farkında bile varamadan göçüp gidiyoruz.ağlamak,ağlayabilmek güzel aslında.. bazen bir kitap okursun içindeki karakter gözlerini doldurur, bir tv programında gözü yaşlı bir çocuk görürsün dayanamayıp sen de katılırsın ona, ya da sadece insanları düşünürsün,onların hallerini düşünürsün,kendi halini, ağlatıverir bir anda seni.. aslında karamsar da değilsindir,belki acıyorsun sadece,belki herşeyin daha iyi olabileceğine inancın vardı biraz sarsılan.. yine de güzeldir ağlamak,ne kadar büyüsen de ağlayabilmek.
en saf, en masum duygudur ağlamak... sessizliğin ağırlığı omuzlarımızdayken, az kalmışken dizlerin üzerine yıkılmaya... ve çevirirken kitabın sayfalarını amaçsızca "beraber ağlamak kadar yürekleri birbirine bağlayan bir şey yoktur" diyordu... ağla yüreğim; ağla gözlerim... ağla ki kopan fırtınalar dinsin....
neydi ağlamak? gözyaşım mıydı sadece? sen öyle mi bildin ağlamayı? yanağımdan süzülen 2 damla yaşım mıydı acım? elim ağladı benim; senin elinin başkasında olduğunu gördüğümde, gözbebeğim ağladı gözlerine başkası baktığı için, gögsüm ağladı sen başka gögüslere yattın diye , yatağım yorganım ağladı başka ten dokununca sana , şimdi ben ağlıyorum ömrümü çaldığını gördüğümde kabettiklerime ve sen yine görmüyorsun... ağlıyorum...
vücudunda biriken somut veya soyut zehri akıtıp rahatlama eylemi... geldiğinde kesinlikle tutulmamalıdır aksi takdirde boğazda düğüme sebep olup çok can acıtabilir... ayrıca bir insan ağlarken çok masum gözükmekte ben bugün bunu gördüm.
sadece ufacık umutların varlığında yanakların okşanmasına izin vermektir duygu dolu ıslak damlacıklarla. sadece umut varlığının hırs ve kininden kaynaklanan bir patlamadır bu.
eğer umut yoksa, eğer hayata bir küskünlük varsa; asla dolmaz gözler acıyla. asla patlamalık bir hırs dolgunluğuyla sarsılmaz bedenler.
uzun zamandan beri yapmadığım bir şeydi ağlamak.. dünyadaki herşeyin yok olduğu düşünmek gibi. her yürek kırılmasının sonunda yaşadığımız şey değil midir..ve anlıyorum ki bu gözyaşları sadece teninizde değil, farkında olmadan tüm ruhunuzu nakış gibi işleniyor, izi derinlerde hep kalıyor.
