bugün

Ben yazmaktan bıktım, siz başlık açmaktan bıkmadınız.

altıma sıçardım
hoşlandığım beyle son bir gece.
hoşlandığım hanım son bi kez bakar öyle ölürdüm. ben hep şanssızım.
Son kez çay sigara yaparım.
gidip zulamdaki son baileys'i açar, ruh halime göre bir woody allen ya da alfred hitchcock filmi koyar keyifle demlene demlene otururum.
Kendimi öldürürdüm çünkü az sonranın bile bir zaman belirsizliği vardır.
bilgisayarin gecmisini, virus yazan dosyaları vs alayini silerdim hatta.geri getirilme ihtimaline karsi paramparca ederdim sildikten sonra laptopu.

sonra anami ananemi teyze mi dayilarimi arar tek tek hal hatir sorar helallik alirdim. annemle biraz daha uzun konusurdum, yasamasi icin taktikler verirdim.

telefondaki resimleri, mesajlari, uygulamalari silerdim. sonra onu da kirardim.

sonra banyoya girer yapilmasi gereken isleri halleder uzun uzun yikanirdim.

en son cebimdeki tum paraya ne kadar yemek oluyorsa cesit cesit soylerdim, bir de muzik acip yavas yavas yer
agir agir olurdum.

aslinda soyle bakinca her günüm ağır ağır ölmekle geciyormus zaten hayret.
hiç romantizme veya hülyalara dalmazdım eminim.
önce telefonu fabrika ayarlarına döndürür ,sosyal medya hesaplarını siler,dünyada arkamda en az iz bırakabilecek şekilde işlerimi halleder, 2 rekat namaz kılıp tesbihat sırasında ölümümü beklerdim.
kırmızı şarap içerdim belki kurtarırdık kanı sulandırıyo filan ya o bakımdan.he ölürsek de kafamız güzel giderdik.
Cenazem kutlama tarzı olsun yabancı müzik çalsın. Şuan yanımda olmayan insanlar bi anda orada olacaklar bitler. Acıyacaklar bi anda sevecekler beni falan. Bokumu bırakır giderim umrumda değil.
Yarın ki finaller iptal olur. Çok da güzel olur.
Bütün bilerek yada bilmeyerek hata yaptığım insanları görüşüp af dilemek isterdim.
Herkese vedalaşır son kez onu arar sevdiğimi söyler kapatırdım. Gerisini o düşünsün.
Saf saf beklerim herhalde.