Köken olarak australopithecus olan atalarımızdan önceki atalarımızın ağaçlarda daldan dala harekti sırasında dalları kavrayabilmesi konusunda önem arz ederlerdi. Atalarımız ağaçtan indikten sonra, evrimsel süreç boyunca ayak parmaklarımızın kavrama yeteneğine daha az, el parmaklarımızınkine daha çok ihtiyaç duyuldu ve günümüze kadar bu eğilim devam etti. Şu anda ayak parmakları, uçlarında yükselmek gibi bir işlevi yerine getirebilmektedir, bu da dipnot olsun.
Denge sağlamaya yaradıklarını düşünüyorum ancak dümdüz ayak olsaydı parmak yerine ne değişirdi tartışılır, lakin çay veya kahve fincanı bile tutamıyoruz. Bu basit görevi bile yerine getiremeyen ayak parmakları ne işe yarıyor sorusu bilim dünyasının aklını kurcalamaya devam edecek gibi görünüyor.
