ateizm bir inanç değildir.inanmamaya inanıyorlar denir ama bir ateist aklı başında bir ateist inanmama değil teist bir düşünce yapısının olmadığını ifade eder
doğada ahlak yoktur. ahlak kavramını insan kullanır. aile içi cinsel ilişki geliştirmek tabudur ve ateistlerin de çoğu bu tabuyu benimser misal. çarpıcı örnek olsun dedimdi.
ateistin ahlakı dinamiktir. bir ateist evli biriyle yatmayı ahlaksızlık olarak tanımlarken böyle bir şey yaptıktan sonra yaptığı şeyi rasyonalize ederek mantığa bürüyebilir. çünkü dediğimiz gibi ahlak öyle doğanın olmazsa olmaz kuralı değildir. oysa bu konuda bir dogmaya iman eden insan ne kadar çırpınsa da ahlaki ölçüyü değiştiremez ve tevbe şansıyla kendini revize edebilir. tabi ki büyük bir günahın suçluluğu da kalabilir içinde. yine uç bir örneği seçtim ki anlaşılsın olay. çünkü ahlak zorlayıcı yaşantılarda kesinliği sürüyorsa ahlaktır, teorik olarak değil.
insan anlama arayan bir varlıktır. anlamsızlık fikrine varmak dahi bir anlam araması zorunluluğuna tabiidir. o nedenle ahlaksızlık diye bir şey olmaz. ateist putlaştırdığı düşünürler ya da aına evrensel v.b dediği kimi ahlaklara kendine has opsiyonda ekleyerek kendi dinini kuran insandır. bireysel bir din.
hazır bir şeyler karalıyorken ateistlerin maddeye hapsolmuş ve gerçekliği maddeye indirgeyen, sadece ölçülebilenin gerçek olacağına dair görüşleri kendilerindeki alanı daraltmakla ilgili.
misal bir ateist için evren kitap benzerliği manidar.
ateist kitabı alır eline ve mürekkebe bakar, baskısına, dizgisine, kapağına, benzer harfleri sınıflar, mürekkebini inceler, kitabın hangi maddeden olduğunu tespit eder ve nesnel bir şekilde ortaya koyar. biz de zaten onları kabul ederiz ve deriz ki bu bütünlükte bu harflerde bir anlam olmalı. hayır der ateist kitabın anlamı konusunda herkes uzlaşamaz o nedenle kitabın anlamı nesnel olarak tespit edilemeyeceğinden reddetmek uygundur.
ateist mantık aslında çok basittir, tarih öncesinden beridir olan klasik maddeleşmenin bir türevi.
birçok gezegen gök cismi var dünya sıradan,
birçok canlı, hayvan var insan sıradan,
birçok din, tanrı inanışı var tanrı sıradan ve gereksiz,
ve asıl bomba; en baba ünvanlı ateistin varacağı ve size söyleyeceği tek şey kitap anlamsız bir tesadüf, olasılık sonucu olan. madde kendin kendine ezeli olmak var olmak zorundaydı falan.
ateist mantığı bu kadar kavramlar bürüyüp süslemelere bakmayalım, insana dediği tek şey tesadüf ve anlamsızlık gibi iki sufli felsefi yaklaşım. tesadüf eseri oluşan beyinlerinin tesadüfi yargılarına bu kadar güvenmek abesle iştigal olabilir. düşünen hayvan olmakla, ya da varoluşsal yükünün altında ezilerek isyan eden sorumsuz insanların kaçtığı yerdir ateizm. bir de popüler materyalist mesajlara maruz kalan bireylerin gerçekliği maddeye indirgedikten sonra varacakları bir durak. oysa insan daha derin varlık. ona ufuk çizmek zor.
madde ve fizik ötesine taşabilen zihni sınırlandırma işine özgür düşünce demek pek bir gaflet.
kafası karışmış insanlara denir. ben çok üzülürüm abisi bunlara. tövbe bismillah böyle cenabet cenabet gezerler bunlar. gusül neyim bilmezler. sevişip yalaşıp temizlenirler. bunlardan erkek olanlarının torunları, bülüğnün ucunda, kadın olanların çocukları da göbek derisi yahut sırtında sallanır. Öyle yapış yapış gezerler. hatta bazen birbirlerine geçerler kalırlar, sıcak su döker ayırırız bunları. bizim mahallede olduydu böyle bi tane de hortum tuttuyduk.
bir tanrının varlığına inanmayan kişidir. bir tanrının olmadığına inanan kişi değildir. bu iki cümle yakın görünmekle beraber aslında farklıdır.
"inancın" iki anlamı vardır. biri, varlığı bilimsel olarak ispatlanmamış ama var olduğu iddia edilen bir varlığa veya bir olaya inanmaktır. diğeri subjektif (kişiden kişiye değişen) bir görüşe katılmaktır. örneğin "bana beyazın yakıştığına inanıyorum".
"inancı" ilk anlamıyla değerlendirirsek, ateistler "inanmazlar". inanmak için bir sebep bulamazlar. bilimin somut kanıtlara dayanan izahatlarına güvenmeleri "inanmak" anlamına gelmez. "bilmek" anlamına gelir. örneğin elektriğin var olduğuna "inanmayız" gerçekte.. biliriz. çünkü test edilebilir, çünkü kullanılabilir, çünkü gözlemlenebilir... "elektriğin var olduğuna inanıyorum" da denebilir ama maalesef bu cümlenin doğru kabul edilmesi, onbinlerce yıllık inanç geçmişinin dilimizdeki eseridir. aslında doğru bir cümle değildir. bize doğru gelir.
bilimin henüz açıklayamadığı konular ise "bilinmezlik" hanesine yazılır. geçmişte "şimşeğin nasıl oluştuğu" bile bilinmezlik hanesindeydi. artık değil... ateist bilinmezliklere bilim dışı izahat arama peşinde olan insan değildir. bilinmiyorsa bilmediğini kabul eder. bilim insanıysa bilinir hale getirmeye çalışır. "inanan" ise bilinmezliğe getirilen bilim dışı bir izahatlardan birine (genellikle ailesinin inanışına göre belirlenir) inanan kişidir.
inananların cahil olmayanları da "inanç" ile "bilmek" arasındaki farkın farkındadırlar. inanmak, bilmek demek değildir. hep beraber odanın ortasında duran bir masaya baksak, o masanın var olduğuna "inanmayız", "biliriz".
keza ateistler, inanmanın ve hele herkesin hem fikir olmadığı bir iddiaya inanmanın neden bir "meziyet", inanmamanın neden "bir suç" olarak görüldüğünü de anlamazlar. evet, yeryüzünde çok sayıda inanç var. birbirinden farklılar. her birine geniş insan kitleleri "inanıyor". ama inananlar diğer inananların inandığına inanmıyor. durum böyleyken doğruluğu kanıtlanamayan bir varlığa veya bir dine "inanmak" neden bir meziyet olsun? birileri bir tanrının var olduğunu, kendileriyle konuştuğunu ve böyle söylediğini bildirdiği için mi? yani bir insanın ortaya koyduğu bir iddiaya inanmak "meziyet", inanmamak "büyük suç" öyle mi? garip...
çoğu kişinin anlayacağını sanmıyorum ama yorumumu "Bernard Russell'ın Çaydanlığı"örneğini vererek bitireyim:
--spoiler--
bir nevi "keşke olmasaydı da bizimde aile içi seks yapmamız serbest olsaydı" meselesidir.
--spoiler--
ensest ilişkilerin en çok müslüman geçinenlerden çıktığını bilmeyen hedelerin bok attığı kesimdir.
türkiye de bile gözlemlenebilir. akraba evlilikleri yapan ensest skandalları patlayan bölgeler en çok nerededir.
çocuk gelinler kimlerdedir.
bunların ateistlerden çıkmadığı iki iki dörtür.
Dünyadaki çok büyük çoğunluğun inandığı şeye, yani tanrının varlığına inanmayan kişidir. Oldukça mantıklı bir yoldur. Ama her müslüman ülkede olduğu gibi müslüman çoğunluk, yine kendisinden olmayan herkese davrandığı gibi davranıp onları dışlar ve tahammül edemez.
- Peygamberlerin hepsi niye aynı bölgeye geldi.
- Amerikaya, Afrikaya, Çin'e niye peygamber gelmedi? Onlar insan değil mi?
- Kutsal denen kitaplar, neden peygamberler kendi elleriyle değil de, onlar öldükten sonra yazıldı?
- Niye ateist görüşü fazla olan insanların olduğu ülkeler daha zengin de, dindar olan ülkeler sefalet içinde?
vs... uzayıp giden sorulara mantıklı cevaplar arayan insanlardır.
neden bilmiyorum ama korkulan insanlar. tanıdığınız birçok kişi gizli ateistken, ateistlerden neden korkuyorsunuz ey müslümanlar? ateist olduğunu bildiğim insanların hepsi ortalama bir müslümandan daha akıllı ve duyarlı. siz hala din falan deyin amına koyim.
