gittiğiniz zaman türkiye'nin neden gelişemediğini öğrenirsiniz. ne gerizekalılar var; çoğu hayvan zekasına bile sahip değil. aynı yolda bile yürümeyeceğiniz tipler orada adam kesiliyor. ayıya dayı demeyi fazlasıyla öğreniyorsunuz. insanların birbirini ne kadar kolay satabileceğini öğreniyorsunuz. insanların eline biraz olsun güç ve yetki ğeçtiği zaman karşısındakini nasıl ezdiğini öğreniyorsunuz. kaşık kullanmayı bile bilmeyen; okuma yazma bilmeyen, türkçe konuşmayı bilmeyen ne kadar çok insan olduğunu öğreniyorsunuz... kısacası askerlik her şeyiyle rezillik; anlat anlat bitmez.
15 ocak 2009'da kendisi ile tanıştım.. hayat'ta yaşayabileceğin tüm zorlukları asker'de öğrenirsin birçok kişi yakınsada iyi ki gitmişim dediği zamanlar elbet olur...
aradan üç yılın geçmesine rağmen garnizon sınırları içerisinde bulunmanız nedeniyle yapılan bir 30 ağustos töreninde komutanınızı görüp hazırola geçmenize sebebiyet veren durum.
israildeki askerlik anım geldi aklıma,
filistinli çocukları hep sevdim, her zaman sevecem.
o yüzden beni mutfak hizmetine verdiler.
hangi teknoloji hangi ordu olursa olsun, patates soyduruyorlar birader.
Gunde on defa sayilacaksiniz. Komutanlar ha bire yuruyus yaptiracak size. Usta birliginde ise umarim mutfaga falan dusersiniz en azindan zaman gecer. Ben gittim yaptim hic sevmedim.
fırsatı olanların yedek subay olarak yapması tavsiye edilir. mayış veriyorlar.
2013 senesinin mart ayıydı istanbuldan çorluya yedek subaylık sınavına girmeye gidiyordum. gece 3 te esenlerden bindim otobüse, çorluya doğru hareket ettik. yanımda roman bir çocuk oturuyor. benden iki üç yaş küçük. nereye gidiyorsun dedi. dedim böyle böyle yedek subaylık sınavına gireceğim bizi yedek subay yapıyorlar. hem komutan ol hem maaş versinler oh valla dedi ve sinirli bir şekilde döndü konuşmadı benle. ne kadar çektirdilerse çocuğa askerde.
yedek subaylık sınavına girdim ve yedek subay seçildim. ankara polatlıya acemi birliğine bir gittim bizim okuldan 40 tane eleman var orda. (ytü elektrik mühendisliği) 12 kişilik koğuşta herkes okul arkadaşımdı, yarısı sınıf arkadaşımdı. ordaki sınavlara da çalıştım ve askerliğimi kendi memleketimde malatyada yaptım. sabah evden çıkıp akşam eve geliyordum. kendi mesleğim dışında hiç bir iş yapmadım. ve her ay 2500 tl maaş aldım. hayatımın en verimli zamanlarından biriydi. yüzbaşı, yarbay, albay başımda durur beraber iş yapardık. ordu komutanına yazı yetiştirirdik. gece 12 lere kadar dosya hazırladığımız oldu. özlüyorum bazen askerliği. ve allaha şükrediyorum bana böyle güzel bir askerlik lütfettiği için.
yapılırken saniye başı evet çünkü saniyeler sayılır küfür ettiğin bittikten sonra ise anlata anlata bitiremediğin bir türk erkeği sorunsalı.
askerden sonra hepsini salyalar akıtarak gülerken anlatırsın. örnek olarak.
hiç unutmuyorum gece 3 5 nöbeti.
komutan gelmez diye çıkardım kaskı üstümdeki mühimmatları. oturdum köşeye kaskın üstüne silahta yanda.
la arkadan birisi bağırıyor.
bir kalktım bizim astsubay.
dedi gel. dedim gelemem komutanım mevzimi terk edemem. dedim sen gel * .
dedi gel gittim yanına dedi ne yapıyorsun. oturuyor musun lan yoksa ?
+ yok komutanım biraz yoruldum ayaklarımı dinlendiriyordum.
- kaskın neden başında değil lan silahını da yana bırakmışsın.
+ komutanım sabah 8 saat nöbet tuttum çok yorulmuştum. başım da biraz ağırıyordu.
+ lan hayvan herif içerideki herkes senin sayende rahat uyuyorlar. sen nöbeti adam gibi tutmazsan o adamlar herhangi bir baskın anında nasıl ani tepki verecekler. parola ney lan ?
- eee kamutanım.
+ çavuşşş gel lan buraya. bu öküz parolayı bile bilmiyor lan. dur çekmeyi biliyor musun ?
- evet komutanım.
+ bok biliyorsun. bu adamı eğitin lan hemen. veya neyse senin geri zekalılığın yüzünden neden çavuşu yorayım. başla lan koşmaya.
- emredersiniz komutanım.
üstümde mühimmat silah kask telefon mp3 çalar sigara ve bu tarz şeyler ile baya bir koştum.
sonra komutan dedi ki saat 6'da odamda ol. yoksa bu askerlik bitmez haberin olsun.
şimdi geç nöbet kulübene bir daha böyle bir şey olursa bu bölükten çıkamazsın.
lan nöbet kulübesine döndüm hayatımda bu kadar korktuğumu bu kadar tırstığımı hatırlamıyorum. dedim ben ne yaptım. 15 dakika sonra kendime geldim gülmeye başladım.
şimdi bütün arkadaşlara gülerek anlatıyorum. ama o gün çok korkmuştum amk.
hayatımda en çok eğlendiğim ve de en yoğun olduğum dönemlerdendi. asla özlemiyorum ama yaparken de eğlenmedim değil. ama orduevinde askerlik yaptığım için eğlendim yoksa normal askerliğin insana sabır vermesinden ve de kibrini kırmasının dışında hiçbir artısı yok.
