Tezkerimi almama 2 gün var, askeri elbiseleri ve silahı 1 hafta önceden teslim ettiğim için sivil geziniyorum ortalıkta.
kantine gidiyordum tertiple, tugay komutanı kapalı yeşil renkteki arabasıyla gezerken bize denk geldi.
denetleme ve tatbikat olmamasına ragmen gezinmesi şaşırtmıştı bizi hiç ummuyorduk.
tekmil verdik yüksek sesle falan sonra durumu anlattık tezkereciyiz işte böyle böyle yanında bizim tabur komutanı var şanşa bak.
sorgumuzu aldıktan sonra mıntıka yaptırdı, süresi 1 dakika bile olmamasına ragmen tezkereci adama koyar mıntıka yapmak.
iddia ediyorum en iğrenç anı benim ki;
sabah göreve gidiyoruz, elemanın birini evinden alıp adliye ye nöbetçi mahkemeye çıkaracağız. neyse komutana sordum kimdir bu adam diye, komutan gülerek cevap verdi, kişilik bozukluğu olan eşcinsel biri diye. neyse biraz hadi ya olduktan sonra adamı aldık evinden, ama garip biri gözünden belli adamın, herkes göz teması kurmaktan korkuyor belli mi olur diye. en nihayetinde adliye ye geldik beraber oturuyoruz, o sırada tutturdu tuvalete gitmem lazım diye, mecburen izin verdi komutan. bana da dedi ki git şuna refakat et, olur dedik gittik beraberinde, eleman girdi tuvalete bende aynanın karşısında düşünüyorum, filmler de ne zaman bir hükümlü tuvalete girse kesin bir şey olur diye tam bu durumlara içten içten gülerken içeriden nara atmaya başladı bizim ki si has... dedim vardım kapının dibine olum ne var? ses yok. bir kaç kez tekrarladık soruyu neyse en sonunda açtım kapıyı ki oooo bizim büyük ihtiyacını yapmış yere onu da ellerine almış yiyor. hayatım boyunca gördüğüm en boktan andı, o sırada komutanlar içeri girdi onlar da mal gibi kala kaldı. sonra ben kendimi kaybettim tabi ve hem komutanlara bağırdım hem buna ortalık karıştı. sonra bir şekilde meseleyi hallettik. mahkeme oldu ve yanıma geldi bizim eleman, başladı bana kur yapmaya babanın ananın işe bak. neyse olum bak git, tövbe et, oruç tut namaz kıl nereye kadar böyle yaşayacaksın diye nasihat ettim artık.
işin daha da ilginç yanı, olaydan iki ay sonra karakola beni ziyarete geldi çocuk. sözlerini tutmaya çalıştığımı söylemeye geldim dedi. tabi onun gelişi ile ilgili bir ton geyik döndü ya o kadar da olacak artık, hey gidi askerlik.
Bedelli yaptığım için benim olmayan anılardır. Doğrusu askerdeyken ailemden ve sözlükten uzakta yaşamak istemezdim. Şimdi rahat rahat uyuyorum aylak aylak dolaşıyorum oh ne rahat.
benim anılarım saymakla bitmek , benden önce 5 kişi vardı bankada , zaman geçmek bilmedi.
ne günlerdi be sözlük 5 kişiyi bekledim ömrümden ömür gitti.*
Su anda vatani gorevimi surdurmekteyim.gorevim ambulans soforlugu.ankara mamakta yaptigim 21 gunluk acemilikten sonra usta birligim kirklareline cikti. 3 ay kadar oncesi alay denetlemeye tabi tutulucakti.eğitimden yırtmak isteyen uyanık askerler yeni bir yol keşfetmişlerdi.bir çoğu hiçbir şeyi olmadığı halde hasta olduğunu söyleyip, günün yarısını revir kuyruğunda geçirmektedi. Yine boyle bir gun alay komutani tayfası ile birlikte alayi gezmektedi. revirin önünden geçerken anormal kalabalığı görüp, arabayı durdurdu ve icer girdi.bütün askerler tek sıraya geçmişti ve albay olayı sezmişti.askerlere teker teker sormaya başladi -senin neyin var?-başım ağrıyor komutanım-sen-midem ağrıyor komutanım-sen(erkeklerin bildiği gibi albayin sorularına mümkün olduğunca yüksek sesle cevap verilir, yani bağırarak da diyebiliriz)-sol taşşşağım ağrıyor komutanııııııım diye bagirmisti.
Boyle iste askerlik zor olsada her turk evladinin yapmasi gereken bize sabri, hayati ogreten atamizin bize biraktigi kutsal bi gorevdir.
Acemi birliğimi yenifoça 7. jandarma komando er eğitim alay komutanlığında yaptım. Bilen bilir, koğuşlar kalabalıktır. Daha 2 gün olmuş birliğe katılalı. Gece uyandım, tuvalete çıktım. Uyku mahmuru geri döndüm, gözler kısık. Koğuşa geri girdim. Aslında koğuş bana girdi. Yaklaşık 150 adam. Bu da nerden baksan yaklaşık 300 ayak demek. 150 götü saymıyorum bile. Hadi onu da saydık. Bak böyle bi kokuyu kurban bayramında kurban satış alanında alırsın anca. Öyle bi koku. Gözlerim döndü "ananskiiimm!" diye tepki verdim. Ama çaresiz yattım yatağıma ve 78 gün boyunca o kokuyla uyudum. Allah kimsenin başına vermesin böyle bir şeyi.
Yine bir gün helikopterle dolaşmaya çıktıydık. Komutan bana emir verdi diğer helikoptere atlamam konusunda. Atlarken de şarjörü değiştircektim tabi. Alnımın akıyla hallettim tabi...
