depresif durumdayken insan hemen hemen her olayla ilgili kendi içinde çatışır. üzüntüyü de, sevinci de abartarak yaşar. antidepresanlar sizdeki bu dengesizliği gidermekte yardımcı olurlar. bir klişe olarak etkileri 4-5 hafta boyunca düzenli kullanıldıktan sonra görülür ve bu doğrudur. ruhsal bozukluğunuzu, olaylara karşı aşırı hassaslığınızı, nedensiz sinir patlamalarını ve agresif tepkilerinizi flulaştırır. mala bağlama denen evre de budur. ilk başlardaki çok uyuma-hiç uyumama, iştahsızlık vb. etkileri zamanla düzelir. doktor kontrolünde kullanıp, tedaviyi doğru düzgün götürmekte ısrar ederseniz, bir süre sonra kullanmanıza da gerek kalmaz. ama şu günlerde maalesef doktorların çoğu hastalığa psikolojik yaftası yapıştırıp, belli başlı antidepresanları "çatır çatır" yazdıkları da su götürmez bir gerçektir.
sevgilisi terk etti diye kullanan aptallar var ya hah işte onların aşırı doz alarak zehirlenmelerini istediğim kişiliği zayıf ve kırılgan insanların kullandığı bir ilaç gurubudur.
düzenli kullanımın ardından bırakıldığında insanı sudan çıkmış balığa çeviren ilaç. kullanırken her şey iyi, mutlusun ve kimsenin senin canını sıkmasına izin vermiyorsun ama bırakınca kaldığın yerden devam ediyorsun kendin olmaya. sonra kendine tahammül edemiyor, kendinle savaşmaktan bunalıyor ve gidip bir kutu daha alıyorsun o mutluluk tabletlerinden. ağır antidepresanlar için söylemiyorum ama zararsız olanlarının bile yaptığı etki bu. varın yeşil reçeteliler gibi ağır olanlarının yaptığı etkiyi siz tahmin edin.
somalideki aç çocuğu cipsle avutmak gibi bir şeydir.
bataklığı kurutmak yerine sinek ilacıyla sineklerden korunmaya çalışmak gibi birşeydir.
ruhsal dengelenmeyi ertelemek için beynini uyuşturmaktır.
kendini doktor kontrolünde aldatmak-avutmaktır.
bazı durumlarda depresyonu aşmak insanın başarabileceği birşey iken, ileri vakalarda çok mümkün değildir, bu sebeple tek çare olarak ele alınmadan kullanılmasında fayda vardır. fakat karşıt fikirler hep olacaktır, ve faydalıdır da. (bkz: anti psikiyatri akımı).
sanılanın aksine bağımlılık yapmayan ilaçlardır. birdenbire doktora sormaksızın bırakılması halinde bir süre ellerde titreme, terleme, aşırı bir tedirginlik hali görülür. aslında yararından çok zararı vardır. aşırı kilo alımı bunlardan biridir. reçeteleri çarşaf gibidir. mühim olan ilaca gelinceye kadar ruha iyi bakmaktır. antidepresanlar son çaredir. psikolojik rahatsızlıkların tedavisinde yeterli değildir.
biraz kullandım felan. ho$ yani. kafa yapıyo. düz bir duvar gibi hissediyorsunuz kendinizi. düz yolda düz bir hayat sürüyorsunuz. düzsünüzdür, düzlükte ko$an düz bir insan gibisinizdir. hayat düzelmi$tir ve hayat sizi düzmü$tür.
çoğu insanın etkisinin placebo düzeyinde olduğuna inandığı fakat kullandığım dönem boyunca gerçekten kendimi iyi hissettiren fakat zamanla insanı insanlıktan çıkaran tek düze yaşayan robotlar haline getiren ilaçlardır. kullanılması gerekiyorsa kullanılmasında bir sakıncası yoktur fakat yurdumuz gençleri reçetesiz satılıyor, fiyatı da uygun diye üçer beşer leblebi gibi atıyor bunu, bu öyle bir mesele değil. kullanacaksınız doktor kontrolünde başlarken dozu arttırarak, bırakırken de dozu düşürerek kullanın.
huzur buldurucu.
benim için sessizliktir. upuzun sessizlik. kafa içindeki tüm soruların kayboluşu ve mutlak sessizlik.
kullanmadığın anda başlayan tüm iç konuşmaların yok oluşu. oh mis rahat rahat düşünmeden yaşayabilmek.
legal uyuşturucular. dopamin bombaları. insanı robota çeviren küçük renkli çipler. depresyonu önler, ancak bağımlı olursunuz ve bu en kötüsüdür. ben 2 sene boyunca (her gün 2 lustral 2 prozac 2 cipram ) kullanarak bağımlısı oldum bu meretin. tabi sonra ne yaptığımın farkına varıp yine 1-1,5 sene süren zaman zarfında da bıraktım.
öyle 1-2 günde etkisini göstermez bu ilaçlar. extasy gibi sanmayın alakası yoktur. en az 6 ay düzenli kullanırsınız, sonra mala bağlarsınız. etrafınız umrunuzda olmaz. başlarda iyi gelir, sonra düşünme yetinizi yitirirsiniz, duygular gider, bitkisel hayata girmiş gibi olursunuz.
not: uzak durun !
zorunda kalmadıkça içilmemesi gereken ilaçlardır. kullanıldığı dönemler kişinin hafızasında tamamen boşluk olarak yer alır ve bu sizin aslında daha iyiye gitmediğinizi göstermektedir.
şimdiye kadar test ettiğim ve en güçlü bulduğum rivotril ve lithuril dir. hayatınızın hiç bir anında içmek zorunda kalmak istemeyeceğiniz tipten ilaçlar.
kullamayanların sandığı gibi etkisi altındayken uçmazsın sadece umursamazlaşırsın(bendeki etkisi bu) lakin etkisi geçtikden sonra hayat öncekinden daha bi boktan gelir.
