Gitme. Gitme dediğinde arkama bakmadan gittiğim günü hatırlıyorum. Gözlerim dola dola gittim. Bir şeyler daha söyledi, duymadım. Eğer o gün gitmeseydim bir çok insanı karşıma alacaktım. Annem bana kıyamaz, kıyamadı da. Kızıp küsmedi. Herkes küser, anne küsmez.
Biz küçükken ramazan ayında oruç tutmak zor gelirdi ve bizim tek bahanemiz susamaktı, o ise yeterki oruç tutalım diye bizi desteklemek için,
sabah ezanına kadar kardeşlerimle yatmış olurduk ve o biricik melek gelir bizi uyandırır ve hepimizi tek tek su verirdi.
Nasıl unuturum o fedakarliklarını melek annem..!!!
Şu an o melek benim meleğim, lösemi hastalığı ile pençeleşiyor.
