üniversite öğrencilerinin eğer başka illerden gelmişlerse ilk senelerinde alışamayıp nefret ettiği, mezun olunduktan sonra ise her köşesinde bir anı bırakmış olmanın verdiği hüzünle özlediği, dönmeyi istediği şehirdir. istanbul insanına düzenli, fazla sıkıcı gelir ankara ama ankaralılar daha iyi bilir eğlenmeyi..
susuz da olsa sevdiğim şehir. memleketim. varsın denizi olmasın. insanları güzel. tayfası güzel. sevene cennet, seve(e)meyene cehennem. iyisi mi sevmeye bakın siz.
üniversiteyi kazanıp da geldiğim, en güzel yıllarımın geçtiği (beytepe, gazi..), öğretmen olup başka bir şehirde geçirdiğim ilk gece "sonbaharda sararmış yaprakların olduğu yollarda bir daha ne zaman yürüyeceğim" diye düşünüp hüngür hüngür ağlamama sebep olmuş, fırsat bulduğum her an kaçıp sokaklarında gezdiğim ve dostlarımın yaşadığı şehirdir. bak gene hüzünlendim işte.
kışın o ayazı, o soğuk havasını bile içinize çektiğinizde size mutluluk verebilen şehir.
ankara... güzel yaşanılası şehir.
resmiyetinde bile bir haylaz çocuk gibi.
sadece gerçekten anlayan sever bu şehri ve herkes anlamaz dilini.
başkadır.
güzeldir.
gidişlerde bile dönüşleri özlenir.
evdir.
evimdir.
sevdiğim her şeyi; herkesi barındırır.
yadırgamaz kimseyi.
herkesi kucaklar, kendisinden sayar.
kızları güzel değildir vakit geçirmek için adam gibi bi mekan yoktur saat 23de şehir uyur kızılay karanfilde bile 3-5 kişi ancak görülür rezil bi memlekettir.
edüt: tunus ve tunalı haftasonları biraz hareketlidir.
laner şehir. hiç bir özelliği olmayan şehir. gençleri kalitesiz olan şehir... esas olarak ankara da genç olarak yaşamak çok zordur. çünkü yapacak alternatifiniz pek yoktur. kızılaya gidilir konur sokak a girilir ve ordaki insanları gördükçe insan oha lan bura farklı bir memleket der. ever burası gotikistan ın başkenti konumunda. takılcak 1-2 cafe vardır güzel* . kızılay bu haldeyken insan kendine alternatif arar zaten tek alternatif de alışveriş merkezleridir. oralardan da pek haz etmedeiğimden ankara da yapacağım hiç bir şey yoktur. gece hayatı 0 ın altında -10 dur. evet 4-5 milyonluk bir şehirde gece hayatı hiç yoktur neredeyse. sakarya caddesinde 1-2 bar vardır sadece ve gece ankara da hayat durur. burada nasıl bu kadar insan yaşıyo dersiniz. kısacası emekli ikinci baharını yaşayan insanların cennetidir.
üniversiteyi kazanıp bir an önce kurtulmayı dilediğim şehir.*
guzide ulkemizin cok sayida sehrini gezip gormuslugum olmasina ragmen halen icerisinde 1 saat bile bulunmadigim bir sehirdir. beni iten biseyler var ama nedir bilemiyorum.
(bkz: ankarali turgut)
(bkz: hasan yilmaz)
(bkz: dondurmayi yalan mi)
dostlukları, yaşam tarzı, havası diğer şehirlerden tamamen farklı olan şehir.
hayatınzın 2.5 senesini orada geçirip ayrıldıktan sonra değeri daha iyi anlaşılıyormuş meğer.
tunalı'da daha çok özleniyor, ssk'ya gidip içmek isteniyor, eski aşklar anımsanıyormuş...
ve bütün bunları geride bırakıp 6 sene aradan sonra yapılan ziyarette insanın kalbi sızlıyormuş...
