bugün

sebebi varsın bilinmesin ama geldiği an fena koyar. kısa süreli olanı tercih edilir. bir duygulanım çeşidi.
bazı hastalıklar vardır. öncelikle akut olarak ortaya çıkar daha sonra kronikleşir. aniden bastıran yalnızlık hissi de bu hastalık türlerinden sadece biridir. önce akut daha sonra kronik. tedavisi ise yalnız kalmamaktır.
gurbet' in vazgecilmezlerindendir. bazi bazi gelir, bastirip iki puan alir, bunyeyi boka cevirir sonrada defolur gider.*
şu ana kadar bana hiç bastırmamıştır.umarım ömrüm boyunca bu hissi tatmam.

edit:ne diye eksilenir ki bu entry yalnızsanız bana ne arkadaşım ya...
zordur... çok zordur ve güçlülük gerektiren bir duygudur.
koca şehrin kalabalığında yapayalnız hissetmek ve dört duvarın üstüne üstüne kanması gibi hüzünlü bir ruh haline geçiş sebebidir bu adına "yalnızlık" denilen arsız misafir...
çaresine "zaman" derler hep ama nedense bir türlü gelmek bilmez o çok ihtiyaç duyulan "zaman".

--spoiler--
ya zaman çok hızlı akıyor yada ben çok yavaş kalıyorum.
--spoiler--
tek ilacı gidip uyumaktır. asla slow şarkı dinlenmemelidir böyle durumlarda.
ya da en fazla bu duyguyu yüceltmek için şairin birinden mısralar tutturucan.
şöyle büyük ve samimi bir arkadaş grubunun içinde ve herkes şen şakrak sohbet ederken bir saniye içinde kendini yalnız hissetmeye başlama halidir. o çok sevdiğin arkadaşlarının ne yazıkki o an yanında olmadığını hissedersin. bulunabilecek tek çözüp bi şekilde ortamdan kalkmak ya da ben bugün çok yoruldum diyerek durgunlaşmanıza mantıklı bir çözüm getirmektir.
mutsuzluk hissinin insana çökmesiyle beraber 'ulan mutsuzluğumda bile kimse yanımda yok..' diye devam edip hüznün yalnızlığa yorulması ile ortaya çıkabilecek durum..
bastırdığı gibi aniden de gitmez çoğu zaman. aslında yalnızlık da aniden bastırmaz. aniden dediğimiz şey aslında yaşanmış anıların dışavurumudur.

hiçkimse yalnız değildir. doğarken bile yalnız değildik, yıllardır söylenilenlerin aksine. her zaman etrafımızda bizimle birlikte olacak, bizimle gülecek, biz ağladığımızda bizimle ağlamak yerine bizi güldürebilecek insanlar var. biraz bakmasını bilmeli sadece. hani sıkıntı aslında bizim bakmayı bilmememizden.

gideni boşverin, gitsin! kaldırın başınızı ve bakın etrafınıza. aslında sizin gibi düşünen insanlar varlar. hani sizi anlayabilecek, dinleyebilecek...

sizi yalnız bıraktığını sandıklarınız aslında sizi yalnızlıktan kurtarmıştır, giderek. çünkü onlar; zaten gitmek için ordaydılar. onların işi o! gittiler ve bitti yalnızlık.

şimdi gülün, eğlenin, bağırın, şarkı söyleyin, şiir okuyun. yeni hayaller kurun, yeni kapılar çalın. sizi o 'aniden bastıran yalnızlık hissi'nden kurtaracak, o yalnızlıktan kurtaracak olanlar sizi bekliyor...
Kötüdür. nerede bastıracağı ne kadar süreceği hiç belli olmaz. Bazen evinizde mutlu mesut tek başınıza otururken de üzerinize çullanabilir, bazen de 50 kişilik bir ofisteyken hiç beklenmedik anda buluverir sizi. Uzak tutmaya çalışırsınız ama beceremezsiniz, nereden geldiği belli değildir çünkü. Yapabileceğiniz tek şey size sahip olduğu süreyi kısaltmaya çalışmaktır çünkü süre uzadıkça içinizde daha büyük yer kaplamaya başlar o his. Ve sonunda kendinizi yatağınızda cenin pozisyonunda bulursunuz. "Yalnız değilim ki ben" diye düşünmek de bazen ters etki yapabilir. Kurtulabilmenin tek yolu, bazen herkesin yalnız hissetmesi gerektiğini kabul etmektir. o zaman yalnızlığın da bazı avantajları olduğunu görürsünüz. bazen insana yalnızlığın da gerektiğini bilmek faydalıdır.
aniden bastırdıgında güzel bir şey olabilir bu yalnızlık hissi. kendinizle başbaşa kalıp ruhunuza kur bile yapabilirsiniz o anlarda.

misal gözleriniz dalar önce, sonra düşünceleriniz hüzünle karışık bir mutluluk hissi verir, seversiniz kendinizi o anlar, merhamet bile duyarsınız belki. hayatınız film şeridi misali kopuk kopuk geçip giderken zihninizden, canınız acır biraz da. vay be dersiniz, ne günler geçirmişim de üstesinden gelebilmişim yine de..

sonra sevdiginiz bir şiirden bir dize gelir aklınıza..

"zar tutuyorsun ey hayat bu kaçıncı sevgili, yanlış ata oynamışım gözlerim öyle dedi.."

geçer sonra.
yalnizlik zamana yayilan, varligini zamanla kisi bunyesine oturtan bir olgudur aslinda.. bu yuzdendir ki farkina varildiginda ani duygusal patlama ya da cokuslere gark eder insani..

yataga uzanip, tavan manzarasi esliginde gecirmek bu sureyi cekilen aciyi bir nebze hafifletir bazen.. eski gunler seyr eglenir, guzellikler, birliktelikler hatirlanir.. kotu anilar, en bir guzel bicimde tekrardan sekillendirilir hayal gucunun yardimlariyla..
sonra aniden gogus sikisir, koca tavani uzerinde hissedersin bir bakima.. daha seri nefes almaya baslarsin.. bir titreme sesi duyarsin.. telefon: "1 yeni mesaj" * *
geçici olan ve fazla takmamak gereken his. tehlikeli olanı yavaş yavaş gelip bir daha gitmeyeni ve kendini met üst okuyarak ağlarken bulduranıdır.
etrafınızda artık sizin için bir şeyler yapan insanlar görmediğinizde, olumsuzlukların sizi insalardan biraz daha soyutlamıs üzgün bir anınızda veya kendinizi yalnızlığın huzuryla başbaşa bırakmak istediğinizde yaşadınız ama genelde kısa süreli olan duygu değişimi.
(bkz: day light)'ın sık yaşadığı durumdur. Açtığı başlıklardan rahatça anlaşılabilir.
çok kalabalık bir ortamda daha yoğun hissedilen bir duygudur.
aniden bastıran yalnızlık hissi anlık yağan bir doluya benzer, dolu gibi katı bir histir. yüreğinizin bir buz parçası gibi katılaştığını hissedersiniz içten içe.
allah'ın varlığını hissetmekle karşı bastırış yapılabilir.

bu arada (bkz: karşı bastırış) gece gece öbek üretiyorum ulan.
kalabalıklar içinde yalnızlık diye de bir şey vardır. yani etrafında tonla insan olsa da insan lan ne yalnızım dedi mi iş bitmiştir. tek başına bekar evinde kalan kişi yalnızlık hissedebilir doğaldır ama bir sürü tanıdığın insanla olduğun ortamda yalnızlık hissetmek; yavaş yavaş kalpten çekilen dikenli tel gibidir. acıyı zar zor atlatsan da izi hep kalır. acaba ait olduğum yer burası mı,bu insanları gerçekten seviyor muyum gibi sorular da akla geldi mi insanın içindeki acı katlanır.
Gün ortasında sizin için zamanında özel olan insan ile yaşadığınız o güzel anları ve bır daha o anları milyon tane insan olsa yaşayamayacağınız gerçeği daha çok bastırır bu hissi ve genellikle başınızı yastığa koyduğunuz da ayrı bir bastıran histir. Baş edilmesi zordur yapabilıcek en güzel şey müzik dinleyip uykuya dalmak ya da buna çalışmak. Ya da evde imkanınız var ise spor yapabilirsiniz. Hırs az da olsa bastırabilir bu hissi.
Birden bastirir.Kalbin sıkışır.Bi musuzluk sarar kalbini.Helede kalabalik icinde yalnizssan bittin .Hicbir insan duzeltemez bu hissini.Sen hic en sevdiginin yaninda bile kendini yalniz hissettin mi ???bu iste en fenasi.