belirli bir yaş'a kadar böyle konuşmak marifet(!) sayılır.
çok samimi arkadaşların tartışma arasında veya kızgınlık anında -bacıyı asla karıştırmadan- annelerine sövmeleri doğal gelmesi gibi!
karşımdakiyle sinir bozucu bi konuşma yapıyorsam cümlenin sonunda zihnimden geçirerek eklerim, sesli söylemeden. içimde kalmaması gerekli.
ha sinir tepeme gelip şalterlerimin atılmasına sebep olunmuşsa dışardan da söylerim. kendimi durduracak değilim ya.
