az once eve geldim. tam arabayi park ediyordum, karsidan yeni arabasiyla cikip benim arabanin yanina geldi, camı indirdi. basinda hot wheel sapkasi vardi. need for speed most wanted gibi oldu. düelloya davet edecek sandim. yanimda da babam vardi. düello olsa kapisirdim. nereye dedi. eve cikiyorum amca dedim. iyi, ben geldim dedi. bergama'dan cikip gelmis. emekli adam ya, isi gucu yok.
geçen hafta eriştiğim sıfat. ben şahsen amcamlar tarafından aranmadım, sevilmedim. herhangi bir kötülükleri yoktu ama bir iyilikleri de yoktu. bundan dolayı (ki normalde de öyleyim, annem hariç) hep soğuk yaklaşırım baba tarafına. gerçi anne tarafı da öyle lan. neyse, bundan mütevellit mizacım da herkese karşı soğuktur. öz abime bile. yine de el kadar yeğenimi gördüğümde bi içim kıpraştı lan. dedim vay mınaki bu ne böyle. oyuncak bebek gibi bişeydi. hani şöyle diyeyim, üstüne hapşırsan ölüp gidecek yavrucak. o kadar narin. neyse büyüsün de bayramda elimi öpsün. ilk bir tane şeker verip "bu ne lan" dedirtip sonra 20 lira koyayım avucunun içine. olm çok iyi ya.
subjektivite kazandıracağım, sonra vay efendim ben duymadım olmasın!
amcam çocukluğum gibi sanki. biz çocukken deniz kenarı şehirde oturdukları için amcamlar, yazın onlara giderdik. kuzenler bir arada olsun, tatil birlikte geçirilsin, bir de tatil köylerine, butik otellere verecek parası yoktu bizimkilerin. (bkz: memur çocuğu olmak)
yine olsa yine aynı şekilde geçirmek isterim çocukluğumun yaz tatillerini, şüphesiz. işte amca demek benim için tatil demek, çocukluk demek, mangal yapmak demek. amca demek tek katlı bahçeli evin önündeki arıktan akan suyun içerisine ayakları uzatıp ıslatmak kuzenlerle demek, salyangozların üzerine tuz döküp büzüşmelerini izlemek, kara sinekleri sineklikle sersemletip kavanozun içerisinde toplamak demek. çocukluğa dair tatilsel güzel şeyler amca. bir de yaşlanmayacak gibi sanki.
insan kendisinin büyüdüğünü nasıl fark etmiyorsa; annesinin, babasının, anneannesinin, dedesinin, amcasının yaşlandığını da öyle fark etmiyor. ne zamanki insanın kendi sorumlulukları artıyor, küçük çocuklar teyze/amca demeye başlıyor, çevrendeki herkes evlenip çocuk sahibi oluyor o zaman fark ediyorsun büyümüşsün. sonra annen, baban, amcan, teyzen sevdiklerin yani birer birer hastalanıyor. nasıl hastalanırlar lan? sanki hiç ölmeyeceklermiş gibi. biri bize bunu söz vermiş gibi. söz vermiş de tutmamış gibi.
yazdım yazdım sildim lan. gözlerim doldu yazarken yine. böyle bir kötü şey hakkında entry girince 'geçmiş olsun' mesajları geliyor ve tekrar tekrar aynı şeyi hatırlatıyor insana. özet olarak anlatmak istediğim insan büyüyor, büyürken de sevdikleri yaşlanıyor, hastalanıyor, ölüyor. büyümek kötü bir şey. kötü.
üstteki arkadaşla amcalarımızın aynı olduğunu düşünüyorum. *
üstteki arkadaşın kardeşim olduğundan eminim hatta. amcamın tanımı daha güzel yapılamazdı.
Babamın yarısını bırak çeyreğinin çayreği kadar dahi olamayan ve doğduğumdan beri hiçbir hayrını göremediğim kişi. Doğduğu günden bugüne kadar babaannem ve dedeme her zaman hayırsız evlat olmuş. Çok şükür babam hiç ona benzememiş.
yararlısı yaşam standardınızı arttırır, geleceğiniz için (belki yarım, belki tam bilemem) bir dayanaktır.
fakat eğer zararlıysa, sakın ileride "düzelir belki" deyip ertelemeyin. hayatınızdan, düşüncenizden, ruhunuzdan söküp atın. kısacası size bu bakteri nasıl zarar veriyorsa o şekilde yok edin.
Bazen kötü olabiliyor amca olmak. 14 yaşındaki yeğenim bi kere amcacık dedi, 3 yaşındaki diğer yeğenimin dili dönmediğinden amcık diyor. Sabahtan beri milletin içinde bağırıp duruyor.
Yeğen katili olcam sözlük.
6 yıl önce babam çok uzaklara gitti bugün de kendisi babamın yanına gitti. Babamdan sonra duygularım alınmış gibiydi, bütün gözyaslarımı babamı kaybettiğimde harcamış gibiydim. Babamdan sonra 6 yıl boyunca yakın çevreden uzak çevreden çok kayıplar gördüm fakat hiç birinde ağlayamıyor, gözyaşı dökemiyordum. Ama bugün 6 yıl öncesine dönmüş gibiyim, şimdide gözyaşlarımı durduramıyorum.
Benim için baba yarısı değil baba gibiydi, iyi günümde kötü günümde hep yanımdaydı, yokluğunu hiç hissettirmedi. Kendimi bildiğimden beri bayramları geçtim her görüşmemizde cebime harçlığımı koydu, üniversiteye çağına geldim hala koymaya devam ediyordu yeri geldi zorla koydu ama parasız bırakmadı. Şehir dışında kazandığım üniversite kaydına götürdü, yurda yerleştirdi, Yeri geldi üniversite harcımı yatırdı, araba kullanmayı öğretti, cok uğraştı staj yeri ayarladı, yeri geldi rakı sofrasına oturduk birlikte kadeh kaldırdık ve bir bu kadar daha şey...
allah rahmet eylesin millete ne amcalar var
ben amcamla 13 sene küs kaldım en sonunda caldiklarından bi fayda görmedi 1 bacagı 1 kolu kesildi felc durumunda geberdi gitti en sonunda.
