her gece baska bedenle olsada bedenim ruhum hep seninleydi.
herkesi aldattim , kendimi bile.
bir seni aldatamadim.
herkesi atlattim,
lakin bir seni atlatamadim.
bütün sevgililerim ben diye bana sarildilar.
bense sen diye uyudum onlarla.
herkesi seninle aldatirken, bir seni aldatamadim.
hakkında onlarca yüzlerce entryde girilse tek söylenecek söz şudur:
insan sevdiğini aldatmaz,içi el vermez aldatmaya,birini severken bir başkasına dokunamaz,aynı gözlerle bir başkasına bakamaz.aldatıyorsa sevmiyordur.
bana hiç bir şey katmadı diyebileceğiniz ahmet altan kitabı. aldatmanın kendisi zaten kimseye bir şey katmaz, sanırım o yüzden yazmış ahmet altan kitabı da.
sebebi her ne olursa olsun hiçbir zaman mantıklı bir açıklama getirilemeyecek davranıştır, kesinlikle kişilik bozukluğudur. günümüz ahlak değerleri o kadar yerlerde sürünmektedir ki artık "evet-hayır" kelimesini kullanmak gibi oldu çıktı, yazık çok yazık.
duygusal insaların da yapabileceği, yapan kişinin mutlaka şahsiyetsiz, kötü olarak algılanmaması gereken durum. bir birlikteliği olan kişi niye aldatır? sevmiyorsa, madem başkalarını arzuluyorsa niye ayrılıpta o kişiyle birlikte olmaz? belki de karşısındakini çok seviyordur, ama kendi ruhu bunun karşılığını alamıyordur. bir başkası devreye girip, o kişi ruhsal tatmini bulduğu anda o an onunla olmak ister. kendi ruhunu tatmin eder. ruhunu acıtan kişiyi acıtmak ister belki de iç dünyasında. birlikte olduğu, sevdiği kişi ruhunu tatmin edemediğinden bu boşluğu başkasının ilgisiyle doldurur. ama birlikte olduğu kişiyi sevmekten vazgeçemez. sonuç olarak; anlık sorunlardan, basit olaylardan sevdiği kişiyi bıktırmamak gerekir. yoksa sırf ruhunu dinlendirmek için öylesine biriyle bir şeyler yaşayabilir. sevdiği kişinin iki günlük dünyada ruhunu daraltmasına bir mola verip, o an ona farklı olduğunu hissettirenle olur. buna da aldatmak denir.
yalan gibi iğrenç bir gerçekten ötesi de olan, iki paralık insan davranışı. yalan vardır, evet. ama asıl önemlisi ve gerçek olanı şudur ki; aldatmak, daima insan yerine koyulmayan kişiye yapılmıştır. insan yerine koyulan, çok değer verilen birisi aldatılmaz. her yalanda, menfaat vardır ve insan, değer verdiği kişiden menfaat gözetmez.
kişide olumlu-olumsuz etkiler yaratır aldatmak.sevgilileri idare ederken ipteki cambaz gibi hissedersiniz kendinizi.attığınız yalanları akılda tutmakta zorlanırsınız.kimi zaman yalanınızla enselenir, dansöz gibi kıvırırsınız.sevgili lerden biriyle beraberken telefonu sesize alırsınız.sevgili ile bulusacaksanız diğer sevgilinin o civarda olmadığını kontrol edersiniz.kimi zaman sevgililerin gelen mesajları kontrol etme ihtimalina karşı erkeklestirirsiniz bile kız adlarını.yorucu bir iştir vesselam.baya bi enerji gerektirir.yakalanma korkusu nedeni ile genel olarak bi gerginlik,huzursuzluk vardır üstünüzde.2 sevgiliyi idare ederken 2sinide bir anda kaybedebileceğinizi,rezil olabileceğinizi bilirsiniz.sevgililerden biri ile bi cafede konusurken diğer sevgilinin arkdaslarının 3-4 masa yanınıza oturması mesela..hissedilen gerginlik,telaş,yusuflama inanılmazdır..
iyi yönü nedir?iyi yönü egonuzun tavan yapmasıdır.karsı cinsi cokta gözünüzde büyütmemek gerektiğini anlarsınız.aylarca sevgilisiz kalsanız bile dert etmezsiniz bunu.kendinize olan güveniniz tamdır.millet yarı övgü yarı kıskanclıkla "ulan biz bi manita yapamadık ibne 2 tanesini idare ediyor be!!" türü laflar hosunuza gider ama hepsi o kadar.
aldatan kişi yanlzıdır temelde.sağda soda "abi 5 kız birden idare ediyorum eheh" türünden hava atan tiplere tamah etmez.bu işin hava atılacak bi yönü yoktur çünkü.en yakın erkek arkadasınız bile sizi ruhsuzlukla,duygusuzlukla itham edebilir.neden aldatırlar peki bunlar?asık olamadıkları için aldatırlar.daha önce yasadığı birtakım hadiseler sevgi,ask,tutku,sadakat kavramlarını zedelediği için aldatırlar.. maksat yeşillik olsun diye kızlarla takılırlar.dediğim gibi temelde mutsuzdurlar bunlar.biribirilerine her türlü fedakarlığı yapan asıklara imrenirler.filimlerdeki gibi askları yasayamayacaklarını hissederler.sevgiliyi öperken bile soğukturlar,nesne gibi kullanırken * kayıtsız..
kimi zaman inanılmaz bunalımlara girerler.sorgularlar kendilerini "ne bok yiyorum lan ben" diye.sinirleri bozulur.agresifleşirler.insanları kullandıkları,duyguları ile oynadıkları için kendilerinden tiksinirler.hiç bir seye layık olmadıklarını,bi taştan farksız olduklarını düşünürler.neden herkes gibi normal bi ilişki yasamadıklarını sorarlar yerler kendilerini.
halbuki bilirler, problemin özünün kendileri olduğunu.kendi kişiliklerinin bozuk olduğunu haykırmaya cesaret edemezler.kopan kuyruğu cıkan kertenkele gibi kendi kendilerini tedavi ederler sonra.arızalarının merhemi gene onlardadır cünkü.kendileri gibi olmayan hiçimse yardımcı olamaz,anlayamaz bunları.
bir kere rüzgarına kapıldıktan sonra düzgün bir ilişki beklemek rutin, sıkıcı, tekdüze,monoton gelir bunlara.heseye rağmen vucudu saran o gerilimi hissetmek isterler.tehlikelerine,yanlışlarına rağmen arabada son sürat gitmek gibidir aldatmak.bağımlısı olunur bu davanın.kısaca günahın,aykırılığın,heyecanın,tersliğin cekiciliği vardır aldatmakta.sehveti,gaddarlığı,duygusuzluğu,gücü,kendine güveni,sıradısılığı,umursamazlığı aynı anda içinize cekersiniz.anlatması zordur gerçekten.yaşamak gerekir..
