korktuğum burçtur. erkek olursa daha bir ürkütücü oluyor sanırım. öğrendim ki yükselenim akrepmiş. yükselen de neyse artık. kendimden biliyorum yani. uzak durulası olurum bazen. erkek versiyonu hiç çekilmez gibi.
bakışlarından anladığım erkektir, isteyince melek isteyince çok gaddar olabiliyor bunlar. aynı zamanda bana kin tutmayı öğretmiştir akrep burcu erkeği.
kendileriyle bir yılı geçkin süredir-ayrı olduğumuz dönem de var- beraberim. çok ilgili, nazik, anlayışlı diye devam etmek isterdim. evet başta öyle olan bu erkeği siz farkında olmadan üzdünüz diyelim, söylemez, anlayın ister. dolayısıyla siz o üzülmüyor, alınmıyor sanıyorsunuz. oysa onun içinde o sırada ne fırtınalar kopuyor, sizden ayrılmak istiyor, olmuyor, görüşmeyi kesiyor bu kez siz merak ediyorsunuz hayırdır diye. sonra terk ediliyorsunuz. ama öyle bir şey oturuyor ki içinize. aslında bu böyleymiş diye başa dönüyorsunuz. belki çok geç diyorsunuz ama eğer o kızdığımız akrep erkeği istemezse siz hiçbir zaman ondan kopamazsınız. görmeseniz de duymasanız da onun bırakması gerekir. bırakmıyorsa ve siz mücadeleye devam ediyorsanız ki işiniz gerçekten zor, kök söktürüyor. eskisi gibi olmayı diliyorsunuz ama öyle yok öyle kolay değil.
akrep erkeğinin son aşaması yok. anlayın, sevin, fedakar olun.
ben de bir ikizler kadını.
tüm hoşlandığım çocukların akrep burcu çıkması, hatta doğum tarihlerinin bile üst üste günler olmasına bakarak ben bu insanları seviyorum.
çok genelleme yapmak istemiyorum ama sevmediğim özelliklerinden biri, kavga esnasında bir anda parlarlar ve kendini tutamaz, sakinleştiremezler. ağzına geleni söylerler kısaca. çabuk sinirlenirler. ama haksız olduklarını anlarlarsa özür de dilerler çok minnoşlar.
