Evlen evlen evlen diye beyin yiyenlere kıl olunur.
Evleniyo musun?
Ne zaman evleniyosun?
Evlenmiyo musun?
Yok mu kimse?
Okulda bitti ne bekliyosun?
Bak yaşıtların hep evlendi.
Evlensen simdiye cocugun olurdu.
Ne var eli yuzu duzgun yakisikli cocuk, isi de var neyini begenmedin?
Niye kimseyi begenmiyorsun? ...... Sizi kim begeniyo acaba.
bizim oğlan/kız da şu bölümde okuyor.
Okul noldu bitti mi?
Şimdilerde hiç iş yok ya.
Askerlik noldu?
AA sen süzülmüşsün/kilo almışsın.
Bak ruşen amcanın oğlu sedata.
okulun bitimi, kpss, askerlik, evlilik derken hayat zaten cehenneme döneceğinden, bunu da bilmelerine rağmen otuz ton kömürle gelip ortalığı harlamalarıdır.
sürekli kendi çocuklarını yüceltme durumu:
-bizim oğlan da bu sene tıp kazandı.
-şimdi allah var benim çocuğumun hiç öyle sigarayla falan işi olmaz.
-benim kızım ağır başlıdır, arkadaşlarını düzgün seçer.
Kendi gündemlerine muhabbetlerine aşina olmadığım için konulara müdahil olamıyorum, dolayısıyla hem sıkılıyor, hem de hiç kaynaşmayan, soğuk çocuk izlenimi bırakıyorum.
Ne yapıyım sarmıyor bana konular, sohbet ortak nokta olmayınca yakınlaşma da olmuyor. E katlanmak zorunda olunca da sevgi bağı çok oluşmuyor.
hep bir kıskançlık/çekememe, hep bir çıkar peşinde olmaları. hele miras söz konusu oldu mu? gerçek yüzlerini o zaman görür, daha fazla nefret edersiniz.
