insanın ne olursa olsun arkasında olacağını bildiği, sana karşı merhamet taşıyan bir arkadır, en temel insani bağdır. yetiştirme yurdunda yetişen kardeşlerimize sorsak ancak biraz anlarız bunun kıymetini ve koşulsuz sevginin insan için ne kadar mühim olduğunu.
koşul koyarlar onlar, kızarlar yerine göre elbet, ama gel gör ki bir dara düş ilk yetişecek olanlardır onlar.
insanca yaşamak istiyorsak, aile olgusuna tehdit oluşturan her şeye karşı olmalıyız, nitekim tüm dinler bunu emreder. saadet aile ile başlar.. yaşam gibi!
özlemi gece insanı uyutmayan cinsten oluyor, şuanda yaşadığım gibi. yatağımda kokuları olsa da bari yastığıma sarılarak uyuyabilsem. gece gece paranoyak düşünceler sardı beni. ya trafik kazası geçirip hepsi birden ölürse, o zaman ben ne şekilde intihar ederim diye düşündüm durdum. çok zayıfım çok. hastalanıyorum sanırım..
türkiyede pek çoklarınca abartılıp yüceltilen, kan bağı olan insanları birbirine prangalama mekanizması. anne sevgisi baba sevgisi kardeş sevgisi falan diye diye ağzınıza sıçabilirler.
hayatım boyunca dahil olamadığım kurum. 8 yaşımdan beri anahtarla açtım kapıyı ve 13 yaşımdan beri yemeği tek başıma yedim. bundan ne yakınıyorum ne de üzülüyorum sadece aklıma geliyor arada "olur öyle" diyorum geçiyorum.
