elimden geldiğince uygulamaya, geliştirmeye çalıştığım bir eylem, erdem.
ama bi insanlara bakıyorum da hacı, o suratlar ne la? o ne amk kaynanamın bokunu yemiş gibi surat.
ya yapılmayan mallık götlük kalmadı, affettim allah affettim.
ne kimsenin anasını silktim, ne de silktiklerim anne oldu. biraz hoşgörülü olun amk çocukları.
sinirliyim biraz affedin.
affetmek büyük bir erdemdir, unutmak yahut hatırlamamayı seçmek aslında vazgeçmektir. affetmeyeceğime yeminler ettiğim insanları affetmek gibi fikirler var kafamda. henüz kendimi dahi ikna edemesem de.. var. umarım bir gün onları gerçekten affedebilirim.
öfke, kin...gibi duygular insana zarar veriyor. ve affetmemek, affedilmeyeni daha kötü yollara sevkediyor. unutmayın ki bir tane yaşamınız var. bunu uzun değil, anlamlı ve iç huzuruyla geçirmek istiyorsanız affedin. bedava meditasyon, bedava yoga. ohh mis...
Eğer birşeye çok değer verdiyseniz, anlaşılır olmak için çaba gösterdiyseniz, çok emeğiniz olduysa bir kişiye, bir duruma karşı hata yaptığını düşünüyorsanız affetmeyin..affetmek erdem falan değil.
herkesin görüşüne saygım var ama, bazen karşındaki kişinin yaptıklarının bedelini anlaması için affetmemek gerekiyor. evet, o kişiyle konuşun, tekrar başlayın ama şunu diyinde, bunu yaptığın için seni asla affetmeyeceğim, asla unutmayacağım, diyin. çekinmeyin. her şeyin bir bedeli vardır, ve intikam almak yerine, bu yöntemi uygulayın. vicdan azabı çekmesini ve kendini affettirmek için bir şeyler bulmasını izleyin. belki işte o zaman affedersiniz. gerçekten pişman olduğunu anladığı an.
ben mi? ben hayatımda yalnızca bir kaç kişiyi affetmeyeceğim. hemde hiiiç. ve onlara ettiğim bedduaları da almıyorum. intikamda almıyorum. affetmiyorumda. ha beni sanki çok sikleyecekler. biliyorum takmayacaklar bile, ama affetmek bir yana, karşıma bile çıkmasınlar, katil olabilirim.
