"ağaç anlatabilir kendini yağmura,
hiç değilse fısıldayabilir -bunu biliyorum.
kuş nasıl tarif edecek; konsa yeryüzünde av,
uçsa bir ömür boynunda vebal." *
Dünya sağlığının kadim dostudur. insanın da dostudur ancak insanlar ağaçlara düşmandır. Oysa insan eski çağlardan beri ağaçlarla birdi, hayvanlarla birdi ancak ne zaman ki ilk mülk çıktı, ilk şehirleşme oldu insanlar ağaç ve hayvan sevgisinden kısaca doğa sevgisinden uzaklaştı. Halbuki ağaçlar evlat gibidir, içtendir cana yakındır. Yaprakları ayrı, kökü ayrı meyvesi ve gölgesi ayrı huzur verir. Biliyor musunuz bizim üniversitemizin ağaçlarını sayın (bkz: ismail Hakkı Baltacıoğlu) elleriyle dikmiştir.
iranlı bir alim öğrencilerine ders verirken şöyle der: "Ben nezaketi ağaçtan öğrendim. Ona tekme attım, o tepemden çiçek yağdırdı. O utanç bana ibretlik ders olarak yetti."
Az önce belgesel izlerken, " keşke Dünya'ya bir ağaç olarak gönderilseydim." Dedim. Kardeşimden cevap gecikmedi;
" sonra biri gelsin vursun baltayı. Hayatını sonlandırsın."
" insan olarak sonlanmasından daha iyidir." Dedim.
Dedim de beni üzen; insanoğlunun kendi zevkleri için, kolayca her şeyi harcayabiliyor olması.
Ne acımasız yaratığız.
bu fotoğraf istanbul'da cekilmiş. dikkatli bakınca karşıda marmara denizi'nin üzerinde burgaz ada, kınalı ada, heybeli ada ve büyük ada gözüküyor. ve dikkatinizi çekmiştir, her adanın üzerinde bir bulut var. bu adalar ağaç varlığı halen korunduğu için nemi ada üzerinde tutmuş. bulut yağmur demek, yağmur da bereket demek. ağacı sevmenin nedeni olmaz ama bu fotoğraf güzel bir örnek. yok edilen her ağaç gelecek nesillerin bir ahıdır.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1650053/+ bu bilgiyi gördüğümde gayet şaşırtan canlı grubu. parası için değil de havadaki kritik %1 civarı oksijene etki edip ozon tabakasının incelmesini önlediğini biliyordum ama bunun hesabını yapmayı hiç düşünmemiştim. gene de sağlıklı yaşayabilmek için ve ağacın da canlı olduğunu bilerek ağaçları yaşatsak güzel olur.
doğadaki en karakterli ve en örnek alınası varlıklardan biridir ağaç. acımasız ve sert rüzgarlara aldırmaz, hatta onunla alay eder, kendisine yöneltilen her darbeyle dans eder. Karakterlidir, çünkü; köklüdür bir defa, içselliği en sağlam olan varlıklardan biridir ağaç, faydası da tartışılmaz aynı zamanda. Epey zamanla çürür içi, insan, ondan daha aşağıdadır bu konuda. Bazen o da dayanamaz, yerden göğe uzanan fırtınalara karşı koyamaz. Cefakardır oldukça, ama, o da ille de ebedi olamaz. Dokunmak gerekir ağaçlara, eminim ki onlar da ihtiyaç duyuyor en içten duygulara. Oysa görüp görebileceğimiz en güzel hediyelerden birini sunar, yağmurdur adı ya da, en kötüsüyle sığınılası bir gölgedir, sırtımı yaslayacağım en sağlam gövdedir. Nankör insanın hışmına uğramaktan kaçamaz ağaç, etliye sütlüye karışmasa bile, biri gelir kırar dallarını ya da çizer o sağlam duvarlarını; o sebepledir ki; bir kaynak ve bir aynadır her bir ağaç, inceleyin onları ve anlattıklarını dinleyin; bizlerin aksine, gösterişten uzak duran, o en derin köklerdeki iyi niyeti hissedin.
