geçen ay arkadaşım 5 yıllık ilişkisini bitirip 2 ay sonra başkasıyla evlendi. bense 1 yıl sürmeyen ilişkinin yasını 2 yıl tuttum. hangimiz daha tuhaf anlam veremedik gerçekten.
Dananin kuyrugu kopmussa üzmeyen, hatta çok sevindiren durum.
7 yıllık olanı bitti 1 ay önce. Eskiden ayrılıklar çok canımı yakardi. Artık işin oluru yoksa s.kerim böyle aşkın izdirabini diyor ve silkeleniyor insan. 1 ayda sigarayi birakan insanlar gibi yavaş yavaş daha da iyi oluyorum. Mutluyum ozlemiyorum hedefler koydum önüme çökerttigi ozguvenimi yeniden inşa ediyorum. Tek dezavantaji ilişki çok uzun olduğu ve aşkı yaşadığım için aşık olamiyorum ve sevemiyorum. Zamanla aşık olacagim adamla da karsilasacagima olan inancım tam *
edit: yine salya sümük barıştık. evlensek bari artık ayrilması zor:)
1, 3, 5 veya 10 yıllık. Gerçekten seven birine süresi hiç önemli değil. ilişki bi defter, yaşananlar yazı ve yaşanamayanlar defterin kalan boş sayfaları olarak kabul edersek, hissettirdiği aynıdır. o boş sayfalar koyar adama. Tabii bi de yazılı olan anılar. bitebilir, her durumda hayat devam ediyor. kalemi kenara atıp, yani hayatı yaşamayı bırakıp kederler içinde boğulmaya gerek yok.
