sinüziti vardır bunların.
açarsınız camı püfür püfür gidersiniz yolda teyzem biner binmez ilk iş uzanır o cama.
"ama teyze sıc.." demenize kalmadan "evladım benim sinüzitim var" der o uyuz edici ses tonuyla.
birde belli saatler vardır otobüslerde sanki yaşlılar sözleşip aynı vakitte çıkmışlar dışarı sanırsınız.
tüm otobüsü kaplarlar bir anda.
tepedeki havalandırmaları indirtir camları kapatır sauna etkisi oluştururlar.
cehennem azabının dünyadaki versiyonudurlar allah razı olsun.
birçokları için gelip geçici kadındır. peki ya o kadının çocukları ne yapsındır? yazın cam açılmaz üşütmeme korkusu. bir de kışı vardır bunun. kışın kalorifer-klima son gaz çalışır arabadan inince kıçın donar. *
kızamadığım teyze grubudur.. zira biri de benim annemdir ve boynundaki bir sağlık sorunundan dolayı bu uğraşlı yolda emek vermekte ve her türlü ters tepkiyi göze alarak açık camlara karşı kahramanca savaşmaktadır!!
tartışmaya girmek yersizdir bu kişiyle. çünkü kendisi büyük ihtimalle sabah programı kültürüyle yoğrulmuş olduğu için karşıt fikir sahiplerine yüksek volümle çemkirme konusunda uzmandır. itiraz edenleri 20 saniye içinde söküp takabilir. tehlikelidir.*
minibüslerde görmek istemediğimiz teyzedir. sırf bu teyzeler yüzünden ileride siyasete atılırsam yaşlılara özel otobüsler yaptıracağım, böyle indirimli falan. hem onlar rahat etsin hem gençler.
aynı teyze eğer evde ise cam açtırmadığı gibi vantilatör de açtırmaz. neymiş? kafası dönüyormuş. o gayet rahatmış (elinde yelpaze olduğu için mi acaba?). e be teyzecim, sen hangi akla hizmet gözünü vantilatöre diktin ki? başka bi' tarafla ilgilen işte. çaktırmadan açtığınızda da "aaayyyy kapat kapaaat" diğe çığlığı basar bu teyze. evlerden ırak...
