can sıkan olaydır. şimdi bu adamın tekme attığını gören çevredeki 20 kadar vatandaş o adamı nasıl evire çevire dövmez anlam veremiyorum. ulan bakıyorum bir kişi de tepki göstermiyor.
demek ki bu adam boynuzlu beyler. karı bu çocuğu başkasından kazanmış. hiç bir baba bunu evladına yapamaz, evladını geçtim 3 yaşında ki masum yavrucak sabi lan.
birde şu zihniyete ayrıdan sokayım.
sanki ilk defa görüyoruz diye bik bik bik konuşanlar.
la beyninin kılcal damarlarına işediğim salağı ilk defa görmüyoruz diye tepki de mi vermeyelim?
insaniyetinize sıçim.
sen babandan araba dolusu dayak yediğin için sana göre normal. ama bu çocuk dayak yiyip sen gibi olmasın istiyoruz.
hep babaya yüklenilmiş. burda annenin de apayrı bir hayvan olduğunu belirtmekte yarar görüyorum. görüntülerden yanlış anlamadıysam eğer çocuğun kulağını çekerek yolda yürümeye devam ediyor.
edit: bir yazar tarafından videodakilerin türk olmadıklarına dair uyarıldım. nerden olduklarını bilmiyorum ama bizim kadar başarısız olduklarını biliyorum.
kesinlikle bakırköy ruh ve sinir hastanesini götürülüp kafadan komple muayeneden geçirilmelidir. 3 yaşındaki çocuğa vuran babanın tahtası eksiktir. toplumun içindeki bu tipler serseri mayın gibi dolaşarak potansiyel en tehlikeli olanıdır o yaşta ki çocuğa tekme attıktan sonra. çocuk ya ölse veya sakat kalsa ne olacak. çocuğun annesi kurbanlık koyunmuş, gamsız kadın git karakola şikayetçi ol, polisler götürsünler merkeze. *
yurdumda çok sık rastlanan babadır. asıl şaşırtıcı olan böyle haberleri ilk kez duyuyormuş gibi hiç böyle olayları görmemiş gibi şaşıran insanların varlığı. eğer gerçekten yaşamamışlarsa çok şanslı insanlar o kesin. zira gün içinde en az bir kere çocuğuna şiddet uygulayan ebeveynle karşılaşıyoruz memlekette. öyle gayet normal bir şekilde çarşıda, pazarda hatta çocuğu 'eğlensin' diye getirdiği parkta 'koşuyor'diye dayak yiyen çocuklara rastlıyoruz.
haberleri okuyup burada isyan ettiğimiz şiddet olayları günlük hayatımızda gayet yanı başımızda rutin olarak devam ediyor hatta belki evimizde. benim 'ölürken çok acı çekiyorlarmış ilaç sıkmayalım, başka çare bulalım' diye eve böcek ilacı almayan munis annem, beni henüz 6 yaşındayken terlikle yerlerde yuvarlayarak dövmüştü. çünkü beni terbiye edeceğine inanıyordu, böyle daha doğru düzgün insan olacağımıza, kötü şeylerle uğraşmayacağımıza, korkuyla sindirmeyle doğru yoldan ayrılmayacağımıza inanıyorlardı. çünkü onlar da öyle terbiye (!) olmuştu. bunun savunulacak yanı yok şiddetin tutulacak yanı yok ama bu süreci anlamak gerekir lanetleyip, küfür ederek sorunu sadece yok sayarız. çocuğunu döven komşunu uyarmadıkça, ailendeki şiddet olaylarına müdahale etmedikçe, duyarlılığını sövmekten daha öteye taşımadıkça çocuklar dövülüyor, kadınlar dövülüyor, hayvanlar eziyet çekiyor.
Tekmeleyerek oldurmek istedigim insan tipidir. Kaba kuvvete karsi, ayni sekilde karsilik vermek duzgun insanlara yakismaz ama bu pisliklerin temizlenmesi icin inanin ki gerekiyor. Gune yine kufurle basladim, bu beynini ziktigimin herifi yuzunden.
bir psikolog zamanında demişti ki, bir insan araba almadan önce gidiyor, ehliyet alıyor. işte biz de, çocuk sahibi olmadan, herkese bir ehliyet vermeliyiz. ulan şu videoyu izlerken gözlerim doldu doldu taştı. bu adama çocuk sahibi olmak için değil ehliyet, yaşamına sahip olmak için bile ehliyet verilebilir. sağlam küfürlerle bitirdim bu entryi. analı bacılı küfürler.
baba mı ne babası?
doğrusu şuydu 3 yaşındaki çocuğa tekme atan hayvan. gerçi pardon hayvanlar bile yapmaz onu hayvanlardan da özür dilerim. maalesef tarif edilecek bir tabir bulamıyorum.
3 yaşındaki oğluna merdivenden yavaş indi diye acımadan tekme atan insandır. aslında babayı bırak insan bile denmesini haketmeyen kişidir. elinde poşetiyle zar zor inmeye çalışan bu çocuğa nasıl böyle bir şey yapılabilir aklım almıyor. ** http://www.milliyet.tv/ne...ulmedi--lBuQ4ko9DS1j.html