Hitap edilen kesimde en çok anıları olan 83-87 doğumlu olanlardır çünkü muhtemelen onlarda bizim gibi hocaların kanına girip kantinde küçük bir tribün oluşturmuşlardır.
( mevzu açılınca aklıma geldi, o sıralar biz maça bakarken "ben maç izlemekten hoşlanmıyorum" diyen ve etrafta hiç erkek olmadığı için kızların yanına sokulan erkeğimsi şeyler vardı, gol atınca bunlarla dalga geçer, gol yiyince bunlara sarardık.)
Sırf dünya kupası için okulda her sınıfa televizyon alınmıştı. Kişi başı beş milyon toplanmıştı öğrencilerden. Nasıl unuturum içinde bulunduğum Tayfadır.
benim de dahil olduğum tayfadır. hiç unutmam brezilya'yla ilk maçımızda tuvalete gidip zorla kusmuş ve çok kötüyüm diyip eve gitmiştim. tabi annem eve gidince neden geldiğimi anlasa da ses etmemişti. ah bir de alsaydık o maçı. edit: imla.
zamanında lisedeye giderken izlemiştim ve bana çok güzel gelmişti o turnuva ama şimdi bakıyorum da milli takımın ve güney kore'nin bile yarı final oynadığı dandik bir dünya kupasıymış.
2-1 brezilya'nın türkiye'yi yendiği grup maçını okul servisindeki tvden izlemiştim. daha sonra zaten okul tatile girmiş ve diğer maçları evde rahat rahat izlemiştik.
Açılış maçı olan senegal-fransa maçının olduğu gün dış kapı nöbetçisiydim. Zırt pırt okulun karşısındaki döneeciye gidip 2-3 dk bakıp geri geliyorum. Zaten bi dahaki haftada devamsızlığım çok azdı okula falan gitmemiştim.
ilkokul birinci sınıf öğrencisiydim o zamanlar. brezilya ve çin maçlarını okulda izlemiştim zaten o maçlar denk geliyordu herhalde. ufak bir televizyon okulun ana holüne konmuş sınıflarda küçükten büyüğe arkaya doğru sıra sıra oturmuştu. sövdüğüm ilk futbolcu rivaldo'dur herhalde.
belki türkiye bir daha dünya kupası finallerine kalır da o heyecanı o eğlenceyi yaşamak yeni nesillere de nasip olur.
