öncesindeki büyük depreme, ekonomik krize rağmen ülkenin en mutlu geçirdiği günlerdi, kanaatimce. terör neredeyse bitmişti, haberler trafik kazalarından ibaretti, teknoloji ideal düzeydeydi. insanlar iyisiyle kötüsüyle hayatın zevkini alabiliyordu vs vs. veyahut o mutlu günlerimi genellemeye tabi tuttum.
bitiş tarihi 2005 değil, 2008 olan güzel zamanlardır.
ne olduysa 2008'den sonra olmaya başladı. tüm güzellikler kararıp solmaya başladı..
yunanistan ile ege üzerindeki savaş uçaklarının it dalaşını izlerdik. en büyük heyecanımız buydu.
arada bir milli takım tarih yazardı, mutluluktan sarhoş olurduk.
o zamanlar sanki aşklar daha gerçekçiydi.
evler daha huzur doluydu. toplumsal sorunlar böylesine yüksek değildi.
terör, kapitalizm, küreselleşme 2008'den beri bizi kendine hapsetti maalesef.
