zamanın şartları, avrupa kulüplerinin ekonomik gücü, futbol yaklaşımları ve dünya futbolunda o zamanki yerimiz düşünüldüğünde, ülkemizden bir şampiyonlar ligi şampiyonu çıkana dek gelmiş geçmiş en büyük başarı olarak kalacak 17 mayıs 2000 uefa kupası zaferi.
ki ne kadar kıymetli ve zor ulaşılabilir olduğu, bu kez fenerbahçe liler tarafından da acı bir şekilde tecrübe edilmiştir yarı finalde elenerek.
yalnız bugün ile ilgili birkaç şeye değinmek gerekir.
1) neden anıyoruz?
ilk ve ne yazık ki tek olduğu için. ikincisi gerçekleşince nasıl bir madrid'in 10 yıl önce aldığı kupayı kutlaması saçma ise bu da öyle olacaktır ve artık o büyüklüğe de erişecektir cim bom.
2) bazı* fenerbahçe taraftarları neden saçma buluyor?
yukarıda belirttiğim nedenlerden anılması saçma değildir. nedeni en basit haliyle ezeli rakibinin başarısını kaldıramamaktır. bunun kanıtı ise bu taraftarların her yıl 6-0'ı kutlamasıdır. ironiyi hepimiz gördük öyle değil mi? 5-1 ile ezip kupayı aldığım türkiye kupası finali ve o günü hiç dile getirmeyişimizden bahsetmiyorum bile. son olarak bazı* fenerbahçe taraftarları sözcüklerini yineliyorum.
bu sene fenerbahçe'nin uefa'daki başarısını küçük görüp burun kıvıran biz cl de oynuyoruz uefa'da ne mahalle takımları var diyen ama 13 yıldır bu kupanın arkasına saklanmış ancak son 2 senedir birilerinin iteklemesiyle ligde ancak kendine gelebilmiş cincon takımının taraftarlarının kutladığı gündür. bir de benfica diye anıran ergenlerin tebrik beklediği gündür de ayrıca.
galatasaray'ın uefa kupasını aldığı gündür. hiç unutmam maçı babamla beraber izledik. o zamanlar 14 yaşında falanım. bizim bağ evinde izliyoruz maçı. o gün babam bana ''iyi seyret oğlum bundan sonra türk futbolunda böyle bir başarı olmayacak'' demişti. çokta haklıymış o günden sonra hiçbir başarı gelmedi.
kutlamak yerine yenilerini değil daha iyilerini almaya çalışan takımın taraftarları tarafından gururla kutlanan gün ve olaydır. sonuçta uefa kupası olan bir takım için başarı şampiyonlar ligini kazanmaktır. takımlarının uefa kupası bile olmayan hem de bu entryi eksileyecek olan taraftarlar tarafından türk spor tarihinin en büyük başarılarından birisinin kutlanması yadırganır.
an itibariyle şanlı zaferimiz üzerinden geçen 14. yıl olarak yıldönümüdür. her ne kadar şu sıralar Soma faciasından dolayı burukta olsak o tarihte hepimiz sevinçliydik. (bkz: kupa bizim)
14. yıl dönümü kutlanan büyük zaferin günü. her ne kadar bazı şımarık fanatiklerce çamur atılsa da son derece önemli bir türk futbol zaferinin tarihidir.
inşallah o şımarık, şuursuz fanatiklerin kulüpleri de bir gün avrupa' da kupa kaldırır da seviniriz.
not: uefa zaferine sevinen, türkiye' yi düşünen fenerbahçeli ve beşiktaşlı taraftarlara teşekkür eder, onları bu fanatiklerden ayırdığımı belirtmek isterim.
Belki de bir daha göremeyeceğimiz güzellikteki bir olay. Sokaklar kıpkırmızı, Levent Özçelik'in "bravo popescuu" diye haykırışı, Bülent Kaptan'ın çıkık omuzla maça devam etmesi, Fenerbahçeli esnafın dükanına Galatasaray bayrağı asması ve daha niceleri... Fenerlilerin dalga geçtiği şekilde söylüyorum; Ama bizim uefa kupamız var.
galatasarayımızın altın çağını yaşadığı günlerin tacı.
sadece galatasaraylıların ve türklük şuuru taşıyan sporseverlerin anlayabildiği bir mutluluk günü..
tekrar tekrar aynı mutlulukları yaşayabilmek dileğiyle.
15 yıl önce olduğu gibi 15 yıl sonra da, sarınla kırmızınla en büyük sensin cimbomum...
Türk futbol tarihinin Avrupa süper kupa galibiyetinin kazanıldığı 25 Ağustos 2000 ile birlikte altın sayfalara yazılmış tarihi.
Diliyoruz o gün yaşadığımız mutluluğu ülke olarak yeniden bir gün yaşarız.
yarı finale çıktığında ortalığı inletenlerin,liverpool u eleyince kendilerini premier league şampiyonu sananların alamadığı kupanın bir türk takımı tarafından alındığı tarih.
ha artık yenisi gelmelidir orası ayrı,o bizim derdimiz.
türk halkının gurur gecesidir lamı cimi yok. ama halen daha itin gözüne sokar gibi "uefamız var" olmuyor artık ülke olarak bir sefer başarır on sefer kaybederiz lakin bir sefer başardığımızı on sene konuşur dururuz....
