Devrelerimiz yandı...
ölenlerle ölemedik ama utanıyoruz yaşadığımıza...
ankaranın en göbeğinde, en merkezinde, kalbinde bir patlama oluyor...
onca yaşam yok oluyor, beraberinde sevdiklerinin yıkılışıyla
ve geride kalanların korkuyla karışık utancıyla
bu nasıl bir zafiyettir, akıl tutulmasıdır, bu nasıl bir istihbarat çöküşüdür
ne yapıyorsunuz siz?
ne işe yarıyorsunuz?
ne yüzle o koltuklarınızda oturabiliyorsunuz?
vicdanınız nerde sahi?
bunu yapana ve bunu önleyemeyene söylenecek cümleyi kuramayacak kadar üzgün ve kızgınım
abi bu hukumet uyuyor mu aq???? benim yazmatmktan cigerim soldu bu adamlar nasil sessiz kaliyor? daha kac tane annenin kac tane babanin ocagi sonucek? daha kac tane kadin erkek dul kalacak? kac tane cocuk annesiz babasiz buyuyecek? siz de iktidariniz da yerin dibine batsin be!!
Artık yaşamanın tesadüflerle ifade edilebileceği ülkemin bu günlerinde on bir yaşındaki kuzenime "Bak, bana bi şey olursa steteskobum senin olacak." Dedim. Birbiri ardına afilli laflar dizeceğim derken o da bana "ya telefonun?" Dedi.
Umarım çocuklarımız alışmaz ölümlere, bu da insanoğlunun görmüş olduğu son patlama olur..
Birçok kişinin olduğu gibi benim de her gün yürüdüğüm kaldırımda/yolda insanlar katledildi. Evet, hemen hemen hepimiz ölen ve yaralanan masum vatandaşlarımız için üzülüyoruz, acı duyuyoruz, gözyaşı döküyoruz. Ve yine en azından bir yakını veya tanıdığı herhangi bir fiziki zarar görmemiş olan herkes, patlamanın yaşandığı yer çok işlek bir cadde olduğu ve birçok insan o yoldan en az bir kez geçtiği için "ben ya da sevdiklerim de o an orada olabilirdik" diye düşünüp o an orada olmadıkları için utanarak da olsa şükrediyor.
Buraya kadar yazdıklarım zaten bilinen şeyler. Tüm bu acı, üzüntü, öfkeyle birlikte hissedilen bir şey daha var: korku. Yaklaşık bir senedir tek bir girdi dahi yazmamama rağmen şu an bunları yazmama sebep olan şey ise bu korkuya göstermek istediğim tepki.
3 gündür müthiş bir bilgi kirliliği var. asılsız ihbarlar, saçma söylentiler aldı başını gidiyor. Belli ki bu düşüncesizlikle devam da edecek. Haliyle insanlar tedirgin. Toplumlara hitap eden insanlar, yazılı-görsel basın ve sosyal medya fenomenleri başta olmak üzere birçok kişi, sayfa ya da kuruluş bu korku temelli toplum psikolojisini vurgulayıp kendilerine göre rant elde etme peşindeler ya da akıllarınca sadece işlerini yapıyorlar.
Evet insan tedirgin oluyor. Kendi için olmasa dahi sevdikleri için endişe ediyor. Kendi ölümden korkmasa dahi "ben ölürsem arkada bıraktıklarımın hali ne olur?" diye düşünüyor. Sadece ölüm değil yaralanıp sakat kalmak da bu saldırıların olası sonuçlarından biri. insan hiçbir şeyden korkmasa bile öyle haince bir saldırıda pisi pisine ölmeyi/yaralanmayı istemiyor. imkan bulsa gidip vatan için şehit olma pahasına düşmanla çarpışmaktan korkmayacak insan, bir amaç uğruna ölememekten korkuyor.
işte bu gerçekler bilinirken yukarıda bahsettiğim kişi ya da grupların yansıttıkları bu toplum psikolojisini yalanlamak realist bir yaklaşım olmaz. Ama bu psikolojiyi bu kadar dillendirmek bana göre kesinlikle yanlış. Bugün biz terör örgütünün tanımını yaparken ya da amaçlarını sıralarken "insanları sindirmek, korku salmak, toplumu ayrıştırmak" gibi ifadeler kullanıyorsak "sokağa çıkmaya korkar olduk" cümlesini kurup bunu bir de marifetmiş gibi dosta düşmana ilan etmek, o öfke duyduğumuz hainlerin ekmeğine yağ sürmekten başka bir şey değil. Evet ülke olarak bu tür olaylara alışmak istemiyoruz, can güvenliğimizin olmadığı bir ortadoğu ülkesi olmayı kabullenemiyoruz ve zaten kabullenmemeliyiz de. Tepkimizi en sert şekilde göstermeliyiz. Ama bu şekilde kendi ülkemizde, her gün yürüdüğümüz yollarda yürümekten korktuğumuzu dile getirerek, sinerek değil! Bu hain saldırıyla ilgili ille de birşeyler paylaşacaksanız acınızı, üzüntünüzü, öfkenizi paylaşın. En önemlisi hala millet bilincine sahip olduğumuzu, birlik-beraberliğimizi vurgulayan paylaşımlar, haberler yapın. Düşmana keyif vermek hoşunuza gitmiyorsa o korku hissini pekala kendi içinizde de yaşayabilirsiniz!
insan içinden damla damla kanar ya öyle işte.
bilgisayar başından ne desek samimiyetsiz kaçıyor diyorum ama insan yazmadan da edemiyor.
ne ırkı, ne hakkı, ne güç savaşıdır bu insanların hayatı üzerinden?
tarifsiz acıları yüzlerinden okunan babaları, tabutun peşinden koşan anneleri gördükçe ne beddua edilir ki?
yoldan geçiyorum çocuklar gülüşerek koşturuyorlar . aklıma patlama geliyor tüylerim ürperiyor.
orda olmadın evet ama orda olmayacağın anlamına gelmiyor bu.
e peki?
bilmem...
Allah korusun ancak bir sonraki terör eylemine kadar modası geçen patlama!!!
O kadar umursamaz olduk ki değil milyonlar ya da yüz binler,onbin kişi bir araya gelip protesto edemedik kahpe terörü,orospu çocuğu pkk yı!
tepkiyi ve önlemi sadece devletten, ordudan ve polisten bekliyoruz.
unutulmamalı ki terör en çok halkın tepkisinden korkar ve çekinir.
acilen silkelenmeli ve türk toplumu olarak kendimize gelmeliyiz.
Allahın belası patlama.Böyle koruma olmaz olsun!Böyle bir patlama götlek bi terör grubu tarafından başkentin ortasında, meclisin ve tren garının burnunun dibinde 3 defa art arda patlatılabiliyosa, ülke ivedilikle teslim edilsin!Bu kadar güçsüz olduğumuzu bilmiyordum.Bu nasıl bi güvenlik?(S)Diken üstündeyiz!Bu güvenlik güçlerinin o kadar umrunda değil ki bu olaylar, elini kolunu sallayarak geçen bombayı patlatıyor!
insanlar kendini tehlikede hissedince artık teröre son vermede her yolun mübah olduğunu idrak edebildiler. Kaç yıldır kaç şehit verdik ne acılar çektik savaşmadan masa başında barışın mümkün olduğuna inanan, hayata pembe gözlüklerle bakan insanlar oy kullandılar. Artık herkes tehlikenin içinde. Artık gözlükler çıktı. Tam da bu tarihle herkesin uyanma zamanı geldi. Bu tarihten sonra insan canının derdine düştü. Bu tarihten sonra da savaşmadan barışın var olabilmesi için geç kalınmadığına inananlar çoğunluk olursa bu ülkeyi daha kara günler bekliyor demektir.
Hala içim içimi yiyor.
içim titriyor.
Nasıl vicdansızca bir bombayla insanlarımı öldürürsün?
Nasıl otururuz lan o klavyelerin başında.
insanlarımı öldürüyorlar heey!
ozancan akkuş ve berkay baş kardeşlerimi ve daha nice masum canın yitip gittiği iğrenç saldırı. sistemin de sistemi yönetenlerin de allah belasını versin.
saldırının ilk yıl dönümü. unutmayın, unutturmayın.
Ölen kişi sayısının 37 olarak açıklandığı patlama.
Unutmadık.
O zaman bilmiyorduk daha kaç patlamada üzüleceğiz bir yıl içinde diye...
Hala da bilmiyoruz.
