her şeye rağmen olması olmamasına tercih edilen , acı ama aynı anda mutluluk verici , zor ama aynı anda hayatı daha dayanılır kılan , bağları kopartmayan her an muhatabı hissettirmeye hazır , yokluktan var olan , mesafelerden beslenen zor ve güzel duygu .
Birden özleyiveriyorsunuz...
Çoktan unuttuğunuzu sandığınız
ya da yalnızca bir kere karşılaştığınız
ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini
bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz.
Rüyalarınız, içinizdeki o gizli, esrarını ele vermez büyücü,
siz çarşaflarınızın arasında,
bütün tehlikelerden uzak,
güvenle yattığınızı sandığınız bir anda,
usulca ruhunuza sokulup,
sizden habersiz oralara yığılmış cephanelikleri
birer birer ateşleyiveriyor.
infilaklarla sarsılarak uyanıyorsunuz.
Hayatınızda olmayan birini hayatınıza almak,
ona dokunmak,
onun sesini duymak için kıvranırken buluveriyorsunuz kendinizi...
Özlemek, o yakıcı istek,
bilinen herşeyi ve önem sırasını değiştiriveriyor.
Özlediğiniz ise çok uzaklarda...
Yanında olmasını istediğiniz halde
yanınızda olmayan bir tek kişi,
yanınıza bile yaklaşmadan,
hatta onu özlediğinizden
ve onu istediğinizden haberdar bile olmadan,
bütün hayatı,
bütün görüntüleri eritip
başka kılıklara sokuyor...
fotograf, telefon falan bir işe yaramaz özleyince; bilakis daha çok can acıtır.
mümkünse uyumak lazım, hep uyumak; tabi özlenen kişi kavuşuluvak kişiyse er-geç.
yıllarca hayatının bir parçası olmuş, kurduğun tüm hayallerin içinde yer almış ve bir gün ansızın hiç kimsenin çaresini bulamadığı göç'e kurban gitmiş sevgiliyi özlemek. Artık hiç göremeyeceğin yüzünün, hiç tutamayacağım ellerini, sana hiç gülmeyecek olan dudaklarını, derin sevgi dolu bakışlarını, sen dolu yüreğini, tane tane konuşmasını ve sıcaklığını sana sarıldığındaki sıcaklığını, yanıbaşında uyurken ki sıcaklığını bir daha hiç tadamamak. içilen her sığarada, içikide, yenilen her yemekte ve yolda görülen her çiftte onu hatırlamak, buna çare bulamamak yüreğinde beyninde her yerinde hala o varken sırf yaşamak için başka insanlar tanımak. özlemek üzerinde otlar büyümüş toprağın altında çürümüş yüreğinde sen dolu olan sevgiliyi özlemek. inancı gereği isyan edememek kimseyi suçlayamamak içimi dolduran acıyı hiç bir şekilde atamamak. özlemek hiç bir çaresi olmadan beklemek belki öbür tarafta bir anlık onu görmek belkide tek yaşama sebebim ve yaşamaktan nefret etme sebebim. Özledim ve tek yapabildiğim şey bu...
"özlemek güzeldir özlüyorsa özlenen; beklemek güzeldir, gelecekse beklenen" sözünü hatırlatan durumdur. insan hayatından hiç eksik olmaz. yaşlanmayla * doğru orantılı olarak artması gözlemlenir. *
Bilirim buzdağıdır özlem, eflatun sabahlarda. Bilirim kulaklarım çınladığında özleyenim vardır uzaklarda. ve yine bilirim ki özleyenim özlediğimdir aslında.
içinden sürekli özleneni sayıklamaktır.Göremeyeceğini bilerek sanki sürekli gelecekmiş gibi beklemektir.Aramayacağını bilirsin ama telefonu yanından bir türlü ayırmazsın.Çaresizliktir biraz da.Yaşların içine akar akar durur.
özlemek derin düşüncelere dalmaktır. hatırlarsın, aradaki mesafelere lanet okursun. için burkulur, acır ama kanamaz. gece olunca özlersin en cok, yalnızlıgın tavana vurur. sevgilinin aramasını beklersin, sesini özlersin, seni mutlu eden konusmasını.
özlenmektir en güzeli , aynı havayı soludugunu bilmektir , yanında olmasa da aynı atmosferde oldugunu bilmektir özlemek , küçük bir çocugun gülüşü , yaşlı teyzenin suratındaki yaşam umududur , açan sevda çiçeklerinin tomurcuklarıdır , güneşin dağ eteklerininden yüzünü gösterişidir , o özlemektir , özlediğini bilmektir , sevmek , sevilmektir sevdiğini başka vücutlara teslim etmektir , geceleri o nun yoklugunda boş odada varlığıyla dans etmektir...*
bir iç çekiştir.içine bir nefes olarak onu çekiştir. odur özlemek, onun göbek adıdır. bir gözyaşıdır özlemek, bazen acı bir tebessümdür. bir resme bakış, bir hayali yaşatış... bir hayali bekleyiştir özlemek. gelmeyeceğini bile bile...
alakasız bir şeyden bahsederken ya da tam aksine kahkaha atarken, etraftaki bir objenin veya kişinin size onu hatırlatması ve birdenbire suratınızın düşmesi, gözlerinizin dolmasıdır özlemek... her şeyi bırakıp, yalnız kalabileceğiniz bir yere gidip onu düşünmek, düşünerek ağlamak istemektir özlemek. elinizdeki fotoğrafını okşarken yaşadığınız güzel anıların gözünüzün önüne gelmesi ve yüzünüzde minicik bir tebessüm oluşturmasıdır özlemek. belki de hayatınızın geri kalanında görüşemeyeceğinizi bile bile onunla ilgili gelecek planları kurup mutlu olmaya çalışmaktır özlemek. hüzünle bazen bağıra bağıra bazen de gece yatarken düşünüp usulca ağlamak, gözyaşlarınızla yastığı ıslatmaktır özlemek. özlemek beklemektir, belki de baş ucunuza bir resmini alıp baka baka entry girmektir, klavyeye göşyaşlarınızı damlatmamaya dikkat ederek...
özlemeyi en iyi ifade eden renk kırmızıdır.kırmızı gibi güçlü, hırslı, tutkulu, öfkeli olursunuz özleyince.özlenen kişiyi yere göğe sığdıramamak da mümkündür, öldürmek istemek de.. bu yüzden özlemin rengi kırmızıdır *
