Bu sabah yine yağmurlu buraları... hafif bir rüzgar var. Pencereden dışarıyı seyrediyorum yine, hep yaptığımız gibi. Eksik ama...
O damlalardan birine karışıp, akıp gitmek istiyorum. Sanki bir yerlerde başka bir ben varmış da, bekliyormuş gibi uyanmayı. Yaşamayı... öyle özledim ki o günleri. Ruhum üşüyor sanki... Ben artık iyi hissetmek istiyorum...
Özlemek, sevmekten sonra en insani duygu...
Bir insan ne kadar vahşi ve cani olursan olursa olsun birlerini, bir şeyleri sever ve özler.
Özlemek insana insan olduğunu hissettirir çünkü özleyen insan kalbinde şöyle inceden bir acı hisseder ve umut eder belki birgün diye bekler.
Özleyelim arkadaşlar...
özlemek insana direnmeyi öğretir. Bugün bir çoğumuz Adeleti, eşitliği , bir olmayı özlüyoruz ve bu özlemlerimiz için direniyoruz.
insani daha da bağlar o kişiye. ne kadar gec kavusulursa onun değeri daha çok hissedilir kalpte. elbet bir gün kavuşursunuz ama sadece biraz sabir gerekir. ne demiş gece yolculari
müthiş bir duygu. Susamak gibi. Ara sıra buna ihtiyaç duyulmalı.
Özlemeyi bir mecburiyet değil, insani bir his olarak görmeli.
Özlemek hürriyettir ulan hırbolar.
Çaresizlik içinde kıvrandığın bir acı.. görmek istediğin her an görmeyince katlanmak zorunda kaldığın bir gerçek..
özlemek...
ne yalan söyleyeyim en çok da gülüşünü özledim..
sesinin verdiği heyecanı..
O son telefon konuşmasında sana cevapsız kaldığım her anın şirinliğini..
attığı binlerce mesajı hergun okumak , fotoğrafına dalıp dalıp gitmek , onunla paylaştığın anları defalarca hatırlamak , sabaha kadar uyumamak böylece ertesi gün 'günaydın kanki' diye mesaj atar.
belki de insanın en kötü duygularından biridir. Birisini özlemek, özlem duymak, hasret çekmek kötüdür. Aileye özlem duymak, sevgiliye özlem duymak ikiside birbirinden olanaksız şekilde gariptir. eski sevgili konularında insanların beyni ve kalbi birbirine sürekli oyun oynadığı için bazen aklına uyup özlemiyorum demekte ama kalbine uyunca özlem çekmektedir. insanları en zor hasrete sokan duygudur. yaşanmamalıdır.
