yaşadığım son 2.5 aya kadar anlamını bilmemiş olduğum kelime / eylem.
artık bursa' da değilim, gaziantep' e öğretmenlik yapmaya(!) geldim. mesleğimi çok seviyorum ama...
sevdiğim herkes şehrimde kaldı. en çok da sevdiceğim, kalbim, sevgilim 1077 km uzağımda kaldı.
nasıl dayanıyorum, nasıl dayanacağım bilmiyorum. günlerim bomboş geçiyor. ağlıyorum, gitsem diyorum. diyorum ama nereye gidiyorum?
özlemek benim hiç bilmediğim bir sözcükmüş sözlük... ben özlemenin anlamını yeni yeni öğreniyorum.
özlemek ,uzun bir süre yaşanmışlık üzerine hissedilen duygu olabilir ancak kısa sürede doygun bir görüşmede de özlenebilir insanlar.
"ben seni özledim" dediğimde sanki küfür etmiş, ilanı aşk etmişim yada avcının spotuna maruz kalmış tavşan gibi donup kalıyor karşı taraf yada uzaklaşıyor senden. korkuyor.
özledim seni sohbet ederken "anlamsızlaştırmadığın" için konuşmalarını ve bir değer katabildigin için dimağıma.
Dünya yansa umrunuzda olmaz.Öyle aptal olursunuz ki nereye baksanız onu görürsünüz. Kötüdür lan özlemek bilirim, kimse kimseyi özlemesin ki yanında oluversin hep.
özlemek bu entryi girmeden önce derin bir iç çekmek, tarif etmek istemek, neresini anlatacağını bilememektir. bazen kavuşmaktan bile güzeldir. her şarkıda hatırlatan birşey bulmaktır. serdar ortaç şarkısında bile, çok ciddiyim.
eskiden bağ kurulmuş bir nesneye veya bir insana, yaşanmış bir olaya hasret duymanın eylem halidir.
hasret duyulan şeye kavuşma isteğidir.
ben mi? evet, özlüyorum.
genelde mutluluk içeren eylem ve kişilere karşı duyulan hissiyattır.
ben de tam o sırada mutlu olduğum anları özlemiştim. iyi ki geldik bu konuya.
bir sıralar ben de mutluyum. şaka değil, gerçekten.
inanmazlar ama boşverin, ben mutluydum.
şimdi olur ya, biraz tebessüm ederim belki diye bekliyorum.
bekliyorum da, bekliyorum işte.
bana mutluluk geçerken bile uğramıyor. gel sen ömrünün sonuna dek mutluluğu bekle.
özlüyorum bu arada, özlüyorum.
tam anlamıyla hiçbir şey düşünmeden mutlu olduğum, güvende hissettiğim birkaç anım vardı. onları özlüyorum.
yalnızlığa sürülmeden önceki zamanlar. pek eski.
bir insana yüklenebilecek en ağır bedeldir, bir ayrılık aşamasında. özlenme arzusunu yüklerde yükler terk eden. sırf özlenmek için terk edenler vardır, o ayrı!
Sen özledikçe artar özlemi sende ve dayanılmaz bir hal alıp, sancı noktasına geldiğinde özlemin, özlenmeyi arzulayanın beklediği cümlelerin zamanı gelmiş demektir..
sen özledim dersin, o mutlu olur. sen daha çok özledim dersin, o memnun olur. sensiz olmuyor artık dediğinde, o artık duymayacak kadar senden uzaklaşmış olur..
özlemek en ağır bedeldir belki de,kalan her insana yükletilen.
ne çekilmez ne ağır ne düşman başına bir beladır, iki türlü özler insan;
kavuşmayı bekler, bitecektir acı değildir çektiği heyecandır sabırsızlıktır ve içten içe bilir elemleri son bulacak bir gün;
ya da dua eder her gece ve amin der kabul olmayacağını bile bile, acılar çeker bilerek en azından düşüncesi benle olsun der, hayalinden ayrılmak istemez, unutmaz hiç bir şeyi onla ilgili, farkındadır aslında geçmişin acıttığının ama bırakmaz unutmaz, dünya üzerindeki en büyük işkencelerden birine maruz bırakır kendini.
