herşeyin fazlası gibi özleyene de özlenene de zarar veren duygudur.
özleyen hasta ruhlu kişilikse, özlemini sinirle harmanlayıp dışa vuruyorsa herkes için daha bir zordur.
değişik bir duygudur. Bazen ölümden daha acı verir insana, sevdiğinin yaşadığını bilmek ve ona dokunamamak onu hissetmeye çalışmaktır. Durup durup ağlamaktır bir gün yine göreceğini bile bile.
ne eski sevgili, ne o sıkı dostlar, ne bir yemek, ne de başka bir şey. hiçbir şeyi özlemiyorum şu sıralar. "keşke şu olsa da yesek", "keşke bu olsa da gülüp eğlensek" dediğim hiçbir şey, kişi yok.
keşkelerim özlemek üzerine sadece. keşke özlesem lan bir şeyleri.
birden özleyiveriyorsunuz...
çoktan unuttuğunuzu sandığınız
ya da yalnızca bir kere karşılaştığınız
ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini
bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz.
özlem nedir aslında? unutulmaktan doğan bir duygu mu sevgisizlikten doğan bir duygu mu yoksa onsuzluktan doğan bir duygu mu?? hiçbiri değil belki de..belki de sadece insanların kendilerini iyi hissetmek için oluşturdukları pisikolojik birşey..özlem kelime anlamında özlemek var ama özlemek ne demek uzakta olursun görmezsin buna özlemek dersin ama birgün elbet görürsün ama ya ölüm? ölümde de aynı özlem kelimesini kullanırız ölümün dönüşü yoktur biliriz ama onada özlem deriz çok sevdiğimiz bir insanı uzun zamandır görmediğimizdede özlem deriz buna ama bir zamandan sonra alışırız onun yokluğuna ee o zaman da adı özlem olmaktan çıkar..aslında özlem nedir??özlem diye birşey yoktur bence yokluk diye birşey vardır ve bu yokluktan kaynaklanan bir yalnızlık ve tüm bunların sonucunda özlem diye nitelendirdiğimiz bir kelime...
eski resimlere bakarken kendinize "çok özledim lan" diye çaresizce fısıldamaktır. özlemenin çeşitli şekilleri vardır, ayrılırsınız özlersiniz
küsersiniz özlersiniz
uzaktasınızdır özlersiniz.
ama sanırım en kötüsü eskiden 1 dakikanızı bile ayrı geçirmediğiniz arkadaşınızı bundan sonraki hayatınızda yılda bir iki kere göreceğinizi bildiğiniz halde özlemektir. hayat bazen insanları kendi yollarına gitmeye mecbur bırakıyor ve ne kadar istesenizde eskisi gibi olamayacağınızı bilmek an berbatıdır. zaten en acıtan söz "artık eskisi gibi olamaz" değil midir?
durup duruken geliyo. böyle birden bire aniden. o an nerde olduğun hiç fark etmez. en alakasız yerde bile hunharca özlüyosun. ve o alakasızlığı özlenene bağlıyosun. böyle bişey işte.
