Ölüm tarif edebildigimiz en mantıklı şekli ile boyut degistirmektir. insanoğlu ölüm sonrasına dair bir fikir edinmemiştir ve bu büyük bir sırdır. insan zihni anlam veremediği olayları korkuyla anar.
inaçlı insanlar cehenneme gitme ihtimalleri olduğu için, inançsız insanlarda yok olacaklarını düşündükleri için korkarlar. Korkunun ecele faydası yoktur panik yapmayın.
Ölmekten korkmuyorum. günde en az üç kere zikrettiğim cümledir kendisi lakin oturup adam akıllı düşündüğümde öldükten sonra kaybedeceklerim daha hayatın başında olmam amaç ve ideallerimi gerçekleştiremeyecek olmam gerçekten korkunç ve beni geri vites yapmaya iter her zaman gerisi fasa fiso.
Ölüm bir yok oluş değil farklı bir boyuta geciştir. Henüz tatmadığımız bir şey olduğu için tedirginiz sadece. Dünyaya geldigimizde keyfimiz bozuldu ağladık ama şimdi gitmek istemiyoruz. Ölümden sonrasına da alışacağız dostlar !
Biyolojik döngüde gübreye dönüşeceği için. Edebiyata gerek yok. insanın çağlar boyu hayatta kalmasını sağlayan tek şey ölüm korkusudur. Soyunu devam ettirme içgüdüsü işte.
Yaşayamadıkları için burda bıraktıkları için burdan gmtüremedikleri için daha çok üzülür. Korku kısmına gelince de yapması gerekip de bile bile yapmadıkları için korkar. Cezadan korkar.
henüz hayallerini gerçekleştirememiş olduğu için. ben hayallerimi gerçekleştirmiş istediğim hayattan zevkimi aldığım zaman korkmam ölümden. benim için bu böyle.
çünkü, yapmak istedikleri yapmak isterim. gideceğim yerde hiçbir şey veya hiç kimse yok. derin bir karanlık var. geride kalanlara güzel şeyler bırakmak isterim. 100 kişiyi doyursam, 101.'yi doyurmak isterim, bu yüzden ölmek istemem. hayatımın tadını çıkarmak isterim. annemi, babamı, sevdiklerimi bir kere daha görmek isterim. her an, son bir kez daha. bu yüzden hiç ölmek istemem.
