En nefret ettiğim insan tipi. Bide gizlice alıp haber vermeyen yada kitaba zarar verenler var ki bogulası insan tipleri. Benim en hassas olduğum nokta kitaplarımdır. Ve bir çogu alınıp geri getirilmedi. Artık ödünç vermiyorum ve liste tuttum. Kontrol felan ediyorum. Yapmayın arkadaşlar, kitap okuyan için o eksikliğin ne oldugunu en iyi ben bilirim.
Ama bilgi paylaşılmalı, yayılmalı, onlarca kişiye ulaşmalı. Nası yapmalı?
Seçtiğim yöntem kitabın aynısından hediye etmek. Kitabı hediye ettiğim kişiye bu kitabın aynısından bir başkasına da hediye etmesini tembihliyorum. Şimdiye kadar oldukça başarılı olduğumu söyleyebilirim. Üstelik kütüphanemden kitap kesilmek zorunda kalmıyor.
Kitap ödünç verilmemelidir, kitaplar özel itina isteyen varlıklardır. Özellikle kitap ödünç verilmişse isteme kısmıda bir o kadar sıkıcıdır, vermeyen kişi utanmaz da isteyen bizler utanırız isterken.
Kendini arattırıp kitabı istememe kitap gelmiyecekse hesap numaramı atıyorum parası şu kadar dememe neden olan insandır. Yaptığım ayıp olabilir hak eden insandır.
Ben genellikle etkilendiğim kitaplarımı kolay kolay kimseye vermem. Onun dışında veririm okusunlar. Ama uzun zamandır sakladığım benim icin hatırası olan kitabı ilk defa birine verdim nasıl olsa getirir diye güvendim kıza. Çünkü degerinin ne olduğunu iyi biliyordu. Neyse geçti zaman gitti zaman ne oldu bilin bakalım? Her gün arayan kız erkek bulunca irtibatı kesti. Hadi kestin ben anlayışıyımdır. böyle şeyler olabilir ama kitabi bana gonderir misin biliyorsun onemli benim için dedim. Gerek yok ben kendim de getiririm o kadar da degil ben seni ariycam dedi.
Tam 6 ay oldu. Yok kitap falan ki ben umudu da kestim. O kitabı ben 50 tl de olsa 100 tl de olsa tekrar alırım bu sorun degil. Ama ne hediyenin yerini tutar mı? o yapılan var ya. insanlar cok nankor abi. Bir daha kimseye hic bir şekilde sevdigim kitabı vermem. Hicbir eşyamı vermem. Veriyorsam da gözden çıkarırım.
Muhtemelen de okumamış olan insandır. Bu güruh, aslında pek te kitap sevgisi ve saygısı olmayanlardan oluşur. Kitabı, sağa sola atar, yıpratır, kirletir hatta eli bardağa çarpıp ıslatır bile.
Bir süre sonra da, elinize, darmadağın, sefillikten çoktan ölmüş olan kitabı tutturur, bir de üstüne pişkin pişkin teşekkür eder bu hanzolar.
Tisskiiniyorum sizden!
Lise 3 teyken sınıf arkadaşım elimdeki bozkurtlar kitabını bitirince ona ödünç vermemi istedi. Okuyup geri veriyim dedi. Amına koyayım üniversite okuyorum ve kitap yok. Çocukla irtibat kuramıyorum yok oldu oğlan. Kitap veriyorsanız uzun yıllar boyunca tanıdığınız adresini bildiğiniz insana verin yada hediye edip o kitabı gözden çıkarın. Diğer türlüsü can yakıyor.
en yöntem takastır. bi Kitap verirken karşı taraftan da bir kitap alırım. böylece geri getirmeme ihtimaline karşı onun kitabı da ben de kalır. hep de öyle oldu zaten.
