bu toplumda yaşayacağı zorlukları düşünüp endişelenirdim. tek üzüntüm bu olurdu. ama onu sevmeye, korumaya, kollamaya devam ederdim. bir de mümkünse yurtdışında yaşamasını sağlardım. bu kadar nefret dolu insanın içinde üzülmesine gönlüm razı olmazdı.
Eğer kız evladımsa biseksüel değil gerçekten eşcinsel ise saygı duyardım. Erkek evladımsa çok zor bir süreç geçirir sonunda kabullenemezdim. Şimdi arada fağk var bence.
Okumaya veya en azından yerleşmeye yurtdışına gönderirdim. Türkiye gibi kendi bacısını bile siken ama iş eşcinselliğe gelince ortalığı kasıp kavurup namus ve din kumkuması kesilen itlerin bulunduğu bir ülkeyi bıraksın rahat, özgür bir hayat sürsün diye.
Elimden geleni.
Bilimin, tıbbın, psikolojinin altını üstüne getirirdim.
Lakin sonuç alamaz, tercihi değişmez ise, saygı duyup, kabullenmeyi öğrenirdim.
Canımın yarısı, gözbebeğim olduğu gerçeğini, hiçbir şey değiştiremez!
ulan çocuğunuzdan bahsediyoruz, evladınız. kafasına sıkarım, reddederim vs vs gibi entryler girilmiş. lan kıt fikirliler zaten bu ülkede eşcinsel olmak ölümle, dayakla, hakaretle dans etmektir. tercih diyorsunuz ya hani, insanlar neden böylesine dışlanan, dövülen, saygı duyulmayan bir yönelimi seçsin. akıl var mantık var. yok hastalık, yok katalog seçimi bıdı bıdı. evinde bir kadını değil de bir erkeği öpüyor olması sizi neden bu kadar üzsün. helak olmamız yakın, evet. ama sizin yüzünüzden, namussuz honofobikler. (lezbiyenliğin güzel ama geyliğin çirkin görüldüğü zihniyete ithafen erkek ağzıyla yazılmıştır.)
Başınıza gelince böyle demeyeceksiniz, emin olun ama zaten sizin gibi beyninde örümceklerin yuva yaptığı, cahil homofobiklerin başına zaten gelmesin, çocuğa acırım. hayatını iyice zindan edersiniz.
eşcinsel yada biseksüel yada heteroseksüel ne fark eder ki cinsel kimliğinin bunlardan biri olması daha doğrusu cinsel kimligi neden önemli olsun ki o kendi özel yaşamıyla ilgili bir konuyken.
tecavüzcü, tacizci, baskıcı, ayıpçı yada cinsel kimligini kullanarak ilgi çekmeye çalışan biri olmaktansa eşcinsel yada biseksüel olması daha iyidir.
böyle cinsel kimligi olan bir çocuğum olsa cinsel kimligini gerek duymadıkça ki bu gerek duyma durumu da tartışma, savunma gibi konular bunlar dışında açıklaması gerekmediğini söyleyerek anlatırdım. ve cesur da olmasını anlatırım böyle bir toplumda.
Sanırım hayattaki en büyük destekçisi ben olurdum.
Eşcinsellik de tıpkı heteroseksüellik gibi doğuştan gelen bir şey, sanıldığının aksine bir hormon bozukluğu değildir, sadece hormonel bir durum olsaydı herkes tedavi olmak isterdi, çoğumuz küçüklüğümüzde henüz hormonlarımız yeterli düzeye ulaşmamışken birilerinden hoşlanmışızdır, ama bu hoşlandığımız kişiler nedense hiçbir zaman hemcinslerimiz olmaz, çünkü henüz bilimsel olarak açıklanamasa bile cinsel yönelimimiz ta en başından belirlenmiş oluyor, onu hiçbir şekilde değiştiremiyoruz, bu bir seçim değil bir olgu.
Hmm escinselligin tedavi edilir birsey oldugunu sanan mallar gelmis bile *
Bence siz cocuk yapmayin. %25 ohtimalle escinsel olma ihtimali sizi cildirtabilir.
Ayrica dunya sizin gibi insanlar uremese daha yasanilir olabilir.
