bugün

umlaut a

"açık e" sesidir. yanlışsam düzeltin fakat örneğin, "emrä" bildiğimiz "emre" oluyor. açık e böyle, ağzını yaya yaya. emreeağ gibi. hehe.

bir de isveççe'de önüne gelen harfin anasını belliyor bu. şu ana kadar gördüğüm şu ki, bu harften önce gelen k, ş benzeri bir ses veriyor ve bu umlaut a da e değil a sesi veriyor. örneğin kärlek kelimesi. şaelek gibi abuk bir okunuşu var, hala bir bok anlamadım.