olmayan şey hakkında doğru bilgi girmez akla. peki ya kalp?
duyguların sembolüdür. duygular mantığın düşmanıdır. duygular saf ve akıl ermeyen şeylere inanır lakin bu inanı duygusal ise ve mantık tarafından yoğurulmamışsa yanlış olma ihtimali çok fazladır. mantık ile yoğurulan şeylerin çoğu ise duygu denen saçmalıktan arınmıştır. doğru bilgiye bir adım daha ulaşmıştır.
allah inancına aklım almıyor lakin kalpten inanıyorum demek allah varlığının yanlış bir şey olduğuna bir adım daha atmaktır.
peki allah yoksa bu doğayı ve evreni kim yarattı?
bu soruya cevabım eğer allah doğayı ve evreni yarattıysa allah'ı kim yarattı? sorusu olacaktır lakin bu soruya ilahiyatçılar allah doğurulmamış ve yaratılmamıştır o hep vardır cevabını verirler.
nereden biliyorsun ilahiyatçı?
kuran-ı kerimde öyle yazıyor amına koyayım.
pekala size şunu soruyorum?
allah doğurulmamış ve ebediyen var olan bir şey olabiliyorsa üzerinde yaşadığımız ve etkilendiğimiz, nimetlerinden faydalandığımız sonrada bir cahillikle bu güzelliklere şükretmediğimiz onun yerine ebeveynlerimiz ve arkadaşlarımızın kafamıza yerleştirdiği bir tanrıya şükrettiğimiz bu doğa. nasıl oluyorda sizler tarafından bu kadar küçümseniyor. ne yani? evren kendini kendini yaratamaz mı? evren doğurulmamış ve ebediyen var olan bir şey olamıyor mu? nasıl olamıyor canım? e sen gözünle görmediğin, algılayamadığın bir tanrı hakkında bunlar olabilir diye konuşuyorsun ayrıca bu tanrıyı bize ispatlayamıyorsun?
