Ben siyasetten anlamam...
Kimse anlamıyor zaten bu ülkede.
Solun neden sol olduğunu ya da sağın neden sağ olduğunu merak etmeden savunan onca kişi de bilmiyor mesela. Bilmemesi değil aslında kafama takılan, bilmemesine rağmen bir görüşü savunan miliyonlarca kişinin olması.
Öyle bir ülke ki bu ülke; solcuysan dinsiz olmalısın, sağcıysan ırkçı. 1 Mayıs'a gitmeden önce Burger King'de hamburgerini yiyen insan da var mesela bu ülkede, Kurtuluş Savaşı'nın olduğu tarihleri bilmese de hangi takımın hangi yılda şampiyon olduğunu sayabilecek olan da. Gerçi savaşın tarihini bilse de değişmezdi belki hiç bir şey; çünkü onun için tarih sadece sınıfı geçmek için ezberlenen bir kitaptan ibaret. Hatta bazen o kadar bile değil, ufacık kağıda sıkıştırılmış bir kopya kadar onun şanlı tarihi(!).
Öyle bir ülke ki bu ülke; israil'in Filistin'e yaptıklarından sonra Hitler'e sempati duyabilen insanların olduğu bir ülke. Öyle bir ülke ki bu ülke, bir teröre duyulan nefretimiz bir soykırımı sevdirebiliyor bize. Bir de ters tarafı var olayın tabi; sırf karşıt görüşü destekleyen insanlar Filistin'i destekliyor diye Filistin düşmanı olabiliyor bu ülkede insanlar. Sırf karşıt görüşlüleri bir şeyi reddediyor diye yanlış olsa da o şeyi ölümüne savunabiliyor bu ülkede insanlar.
Öyle bir ülke ki; sen nerelisin sorusun verdiğim 'Kars' cevabı yadırganabiliyor bazen. Kürt müsün sorusu gelebiliyor bu ülkede memleketin Doğu ya da Güneydoğu Anadolu'daysa. Ya da Kürt olup da vatanını sevebilecek bir insan olacağına inanmayan insanlar olabiliyor bu ülkede. Öyle bir ülke ki bu ülke; vatan severliği bile memleketinle ölçebiliyor insanlar.
Öyle bir ülke ki bu ülke; 1 Mayıs'ta sokağa çıkma diye tembih ediyor ailelerimiz bize. Öyle bir ülke ki bu ülke; babamın mesleği sorulduğunda 'Polis' demekten korkuyorum. Bu ülkede sırf yanlış yerde olduğu için dayak yiyebiliyor insanlar, bir kafede otran çift sırf yanlış yerde olduğu için kanlar içinde kalabiliyor mesela.
Öyle bir ülke ki bu ülke; bir baba çocuğu okula gitsin diye işine otobüsle değil de yürüyerek gitmek için 2 saat erken kalkabiliyor. Sırf oğlunu okula gönderebilmek için... Ufacık beynine sağ, sol, din, vatan, halk gibi kavramları kolayca sokacakları o yere gönderebilmek için yemek yemiyor aileler bu ülkede. 'Aman bulaşmayın yavrum.' diye tembih ediliyor çoğu çocuk okula gönderilirken bu ülkede.
Öyle bir ülke ki bu ülke; vatanını sevemiyor kimse sağcı olmadan, dinine bağlı olamıyor AKP olmadan, halkın huzurunu isteyemiyor ya da yeniliklere kucak açamıyor solcu olmadan. Atatürk'ün ismi daha onun ilkelerini sayamayacak kişiler tarafından reklam amacıyla kullanabiliyor mesela bu ülkede. Ya da daha haritada Ermenistan'ın yerini gösteremeyecek insanlar Ermeni Soykırımı diye bir şeyi tartışabiliyor burada.
Öyle bir ülke ki bu ülke; kimse birbirini anlamaya çalışmıyor. Hiçkimse bilmiyor söylediği şeyin ne anlama geldiğini. Empoze olmak, deklare edilmek gibi sözcüklerle savunuluyor Türkçe bu ülkede. Klavyesi başından meydan okuyabiliyor mesela düşmanlarına bu ülkenin gençliği, Amerika başkanına saydırabiliyor dilediğince. Anca onu yapabiliyor zaten. Bu ülke öyle bir ülke ki; her şeyi biliyor herkes, ama hiç kimse aslında neyi bildiğini bile merak etmiyor.
Bu tarz bir konuda ilk yazım, büyük ihtimalle de son olacak.
Dedim ya; ben siyasetten anlamam.
Ama zaten kimse anlamıyor bu ülkede.