gazla çalışan tuhaf bir toplumuz vesselam. ama gazla üretilen enerji de işte en fazla bu kadar yürütüyor kalabalıkları düz yolda. insan istiyor ki, beyin gücüyle, hiç sokağa dökülmeden, kendini soyutlama ihtiyacı hissetmeden, diğerlerini "öteki"leştirmeden yapılsın artık bazı şeyler. o kalabalık içinde yürürken, kredi kartı borcuna, borca rağmen almayı hayallediği yeni arabaya kitlenmiş adamın kuru kalabalığına ihtiyaç hasıl olmasın. böyle fikirden bağımsız kalabalık olmanın, cübbesiz cemaat üyesi olmaktan farkı nedir acaba? (belki cidden yaşlanmışımdır, dönüşmüşümdür, heyecanımı yitirmişimdir; anlamamam bundandır.)
