hayatımızda o olmasa neler olurdu hiç düşündünüz mü?
bir yakınınız amansız bir hastalığın pençesine düşse, mesela anneniz. kime dua edebilirsiniz sabahlara kadar ? tıpta çare tükenmişse, doktorlar sorularınıza cevap dahi vermiyorsa, Allah olmasaydı kimden umut ederdiniz ? yüreği durmadan bir saniye öncesine kadar, bir mucizeyi nasıl beklerdiniz ?
ve yüreği dursa... onun artık mutlu olduğuna, rahat olduğuna, kara bir boşlukta asılı kalmadığına, ruhunun doyduğuna ve size kavuşacağını günü beklediğine nasıl inanabilirdiniz Allah c.c olmasa ?
hayat bu hep güllük gülistanlık değil, en kötü zamanlarımızda kime sığınabilirdik ki ?
ben köpeğim kaybolduğunda anladım bunu, henüz çok küçükken. Annemle abimin askerdeyken uzun ve ağrılı telefon konuşmalarında anladım. kış akşamları, çoktan batmış olan güneşin altında oyun oynayan çocukların yerdeki ekmek kırıntılarını topladıklarını gördüğümde anladım. darda, zorda olan insanların " allah büyük " dediklerinde anladım.
biliyor musunuz ? yukarda büyük birşeyin olduğunu bilmek çok güzel. yağan yağmurun sizi boğmadan dineceğini, kızgın güneşin akşam serinine esir düşeceğini bilmek gerçekten güzel.
aslında en güzeli, içimizdeki tükenmeyecek olan umudun sebebi.
