"en büyük yalan" yazıp arkasına şöyle cool bir gülümseme bırakıp yoluna yürüyerek erekte olunca nietzche'nin burnundan sarktığını sanan akrobatlara diyeceğim o ki: sen böyle demekle çok da farklı bir iş yapmıyorsun. bunu diyerek farklılığın lezzetinin tadılması devri artık son bulmuştur. kaldı ki sen bu fakir zihninle bunun lezzetini tadamayacak kadar hamsın. yok dediğin zaman bütün sıkıntılarından kurtuluyorsun, yok dediğin zaman tüm süperego yok oluyor, yok dediğin zaman bir anda anaerkil cemiyette yaşamaya başlıyorsun , yok dediğin zaman tabiat kendini tazeliyor sanki !
inanmamak başka şey , en büyük yalan demek başka şey. yine de tadını çıkar sen kendince. madem ki böyle mutlu olduğunu sanıyorsun.
inceden bir entelektüel sakalı bırak fuları ben alacağım sana. *
